boomertje88
- 13-10-10, 11:52
Ik heb al meerdere zm pogingen gedaan. Soms ben ik kwaad dat het niet is gelukt. Aan de andere kant weet ik dat ik mijn familie er pijn mee zou doen.Ik ben een beetje raar in mijn hoofd en loop al 10 jaar bij psychiaters maar ik denk er nog elke dag aan. De laatste keer had ik ook een overdosis genomen van medicijnen waar ik allergisch voor ben en had geautomutileerd. Toen heb ik 2 dagen op een gesloten afdeling vast gelegen aan mijn bed. Nu voel ik mezelf nog schuldiger. Lang leven de psychiaters die altijd zeggen dat ik nog makkelijk een behandeling kan doen, omdat ik nog een heel leven voor me heb. Het liefst zoek ik nu alles op over euthanasie en laat dat lezen aan mijn doktoren en vraag of ze willen helpen. Dat recht heb je nl als je aan bepaalde voorwaarden voldoet. Ik ben pas 22 maar een leven vol medicatie en opnames zijn niet mijn favoriete bezigheid. Ik zal nooit op mezelf kunnen wonen,kunnen werken, of een studie doen. Opgesloten zitten noemen ze een oplossing voor mij.
astridsylvia1971
- 14-03-12, 13:03
Hallo allemaal
Ook ik heb het een aantal keren geprobeerd, bij de laatste keer werd ik eindelijk opgenomen in een GGZ-kliniek en sindsdien gaat het alleen maar beter met mij. De laatste poging was eigenlijk mijn redding geweest om uit een ongelukkige relatie te stappen. Heb voor mezelf gekozen en leef nu werkelijk waar relax, bijna zonder angsten, spanning, onzekerheid en rare gedachten. Heb verschillende therapieën gevolgd en dat heeft mij ook enorm geholpen. Ik heb nou eindelijk de regie in handen. Dat was in die relatie wel anders.. Bleef hangen in een leven die ik niet wilde leven. Ik doe de dingen die ik doe o.a Yoga en vrijwilligerswerk en doe geen dingen wat ik niet wil doen. Kan ook makkelijker nee zeggen. Ben erbovenop gekomen zonder medicijnen, alleen door gesprekken is het mij gelukt om zo te worden wie ik werkelijk ben. Heb mezelf gevonden.
I'm a Happy Woman