The past should be behind us now,
but in reality that's not the case.
Why are we still doing this,
while there are so many other ways...
Trying so hard,
to get it all right.
But why does it hurt,
and we always end up in a fight?
I want to find a way,
to be as one.
But without the hurting,
because then i'll run.
My wall is so high now,
I don't want that wall.
I want to love and be loved,
That's all.
If that's impossible,
then it has to end...
Because we cannot hurt eachother this way,
until we break or bent...
Het gelukkigst zijn degenen met de interessantste
gedachten.interessante gedachten kunnen uitsluitend
in een ontwikkelde geest leven.zij die ervoor kiezen
hun vrije tijd te besteden aan hun geestelijke ontwikkeling,
die van goede muziek,goede boeken, goede schilderijen,
goede toneelstukken in het theater,goed gezelschap,
een goed gesprek houden - wie zijn zij? zij zijn de
gelukkigste mensen ter wereld;en ze zijn niet alleen
zelf gelukkig,maar maken ook anderen gelukkig.
Goede tekst Dotito
Goede muziek, goede boeken, goede schilderijen en goede toneelstukken zijn wel afhankelijk van meningen, dus in dat opzicht zou iedereen gelukkig zijn
Luuss ,wil je jou gedicht vertalen want zo geleerd ben ik niet ,zou het graag lezen en ja al wat er op de markt is als poézie en kunst ,er is voor ieders wat en men kan er van zo van genieten ,boeken lezen is mijn ding ik mag 100 jaar worden dan nog zal ik niet kunnen lezen wat ik in mijn bezit heb ,ben 30 jaar lid van een boekenclub geweest en mijn zus is kleiner gaan wonen en daar ook veel van ontvangen ;overal in mijn huis staan er boekenkasten goed voor de kinderen later er zijn er waardevolle bij ....
mag er niet aan denken moest ik ooit nog verhuizen ,allé de kinderen ook niet .
Celest hierbij de vertaling van mijn gedicht En inderdaad tussen alles wat er geschreven is als boek, poézie en kunst zit er voor iedereen wel iets tussen.
Het verleden zou achter ons moeten liggen,
maar in werkelijkheid is dat niet het geval.
Waarom doen we dit nog steeds,
terwijl er zo veel andere wegen zijn...
Probeer zo hard,
om het allemaal goed te krijgen.
Maar waarom doet het pijn,
en eindigen we altijd in gevecht?
Ik wil een weg vinden,
om te zijn als één.
Maar zonder de pijn,
want dan zal ik wegrennen.
Mijn muur is zo hoog nu,
ik wil die muur niet.
Ik wil liefhebben en geliefd worden,
dat is alles.
Als dat onmogelijk is,
dan zal het moeten eindigen...
Want we kunnen elkaar niet pijn doen op deze manier,
tot we breken of buigen...