Geestelijk welzijn - Babbelbox

[Suske'52]

@Hoi Luuss , dat is hier wel vlotter , men kan hier op één dag bij verschillende huisartsen gaan , zonder dat ze van elkaar iets afweten .
Maar vroeger ging ik ook bij huisarts voor vrouwenproblemen , maar eens een uitstrijkje laten nemen en mij fel pijngedaan , ik had een wondje d'er van en nadien een zware ontsteking, hij zei dat het de jaren waren die de ontsteking mee bracht daar verschuilde hij zich achternooit geen huisarts meer geraadpleegd hiervoor , direkt een vrouwelijke gynecologe genomen

[sietske763]

sterkte luuss,
ik zal aan je denken!!

[Luuss0404]

@ Suske,
Ja kan me voorstellen dat je voor vrouwelijk onderzoek naar de gynaecoloog gaat!
Ja als ik hier naar een andere huisarts ga vragen ze of mijn huisarts aanwezig is en zo ja dan moet ik daar maar heen, daarbij als ik vraag of ik daar patiënt kan worden dan hebben de huisartsen in mijn omgeving patiëntenstop. Misschien moet ik me toch maar eerst geheel uitschrijven bij mijn huidige huisarts, dan dat doorgeven aan mijn verzekering omdat ik anders een boete krijg en dan wordt ik hopelijk sneller bij een andere huisarts aangenomen. Ik weet inmiddels dat mijn huisarts onder toezicht staat omdat hij teveel fouten heeft gemaakt.

@ Bar,
Dank je!
Ik denk ook aan jou hoor en ik hoop dat je snel weer helemaal herstelt!

[Suske'52]

@Luuss, amaai,dat is nogal ingewikkeld bij jullie zeg , zo'n rompslomp grtjs Suske

[dotito]

@Luuss,

Idd dat is precies helemaal anders dan hier in Belgie,hier kan je als je wil gelijk waar naar een Dr.op dat gebied ben ik blij dat ik in Belgie woon

Als ik van jou was zou ik me toch laten uitschrijven,een Dr.die fouten maakt dat kan toch niet hé!

[Agnes574]

Idd, dat is een voordeel aan België

[Mette]

Hallo mensen allemaal,

Ik vroeg me af of ik me hier ergens moet voorstellen?
Na dit topic gedeeltelijk gelezen te hebben denk ik dat ik het beste mezelf hier voorstel.
Ik ben Mette en ik ben 30 jaartjes. Ik woon samen met mijn vriendin, hond en poezen. Mijn passie is mijn paard Kyliam.
Ik heb de diagnose DIS en bipolaire stoornis. Ik ga volgende week starten met traumaverwerken. Nu gaat het redelijk goed met me. Maar heb jaren van opnames enzo achter de rug. Ik hoop ooit weer aan het werk te kunnen en een "normaal" leven te kunnen hebben.

@iedereen. Ik heb jullie berichten gelezen en ga proberen in het vervolg ook te antwoorden.

Groetjes
Mette

[Agnes574]

Welkom op MediCity Mette!!
In de 'Ontspanningshoek' kun je jezelf ook voorstellen, maar hier is ook ok hoor
http://www.medicity.nl/showthread.php?p=52048#post52048
Xx Ag

[Luuss0404]

@ Suske,
Bureaucratie en romslomp niks voor mij
Hoe is het met je?

@ Do,
Hopelijk voel jij je snel weer echt goed en wordt het revalideren ook wat menselijker en draagbaarder voor je!

@ Agnes,
Neem je rust, hoe moeilijk dat ook is! Je lichaam heeft herstel nodig en een dag je goed voelen betekend niet dat je de hele wereld gelijk maar aan moet pakken

@ Mette,
Hoe gaat het traumaverwerken? Zal wel zwaar en intensief zijn voor je! Gelukkig heb je je paard en hond om er even op uit te gaan om je gedachten even elders te hebben Sterkte en succes! Ik hoop dat je wens om een "normaal" leven te kunnen leiden in vervulling komt!

@ Sietske,
Hoe was je huwelijk en honeymoon?

@ Ilse,
Hoe is het nu met je? Voel je je inmiddels wat rustiger en beter?

@ Kakel,
Je had geen bijwerkingen meer van je AD, was bezig met therapie en wou vakantie van jezelf, hoe is dat inmiddels? Voel je je inmiddels wat rustiger?

@ Tess,
Hoe gaat het met jou? Begin je hier te missen hoor!
Nog steeds ups en downs maar desondanks een positieve instelling?

@ Iedereen die ik vergeet,
Hoe is het met jullie?

Even een update van mijn kant
Met mij gaat het goed. Ik heb deze week 2 kenningsdagen op school gehad, in mijn klas zitten 3 jongens en 6 meiden inclusief mijzelf dus lekker klein en knus En volgende week begint het echt. Moet nog even wachten op OVkaart en ik heb nog niet alle boeken maar dat komt in orde Verder gaat het met slaap, lichamelijk en geestelijk ook weer wat beter gelukkig! Nu alleen weer sporten oppakken en kijken of ik daar nog wel tijd voor heb naast school, huishouden, stage, MC en ik wil nog een bijbaantje zodat ik zelf centjes heb, ale krijg het nog druk
Mijn pap zit weer goed in zijn vel, op het werk is de rust weer wat gekeerd, zijn motor rijdt weer, afgelopen zaterdag hebben we vader-dochter moment gehad met shoppen voor nieuwe kleding voor hem en beetje rondneuzen en gezellig in cafeetje wat kletsen en hij helpt mee in het huishouden nu hij begrijpt dat ik toch echt weer ga studeren.
Mijn broertje zit minder goed in zijn vel, hij wil nog steeds naar school maar dat zit er niet in. Dinsdag en donderdagmiddag werkt hij bij Lentis en zorgt hij voor planningen en dat bestanden worden bijgewerkt ed. Via UWV kreeg hij omdat school niet doorging een traject aangeboden om te kijken waar ze hem kunnen plaatsen, helaas is dat bij de DSW en heeft hij een week of 4 gordijnhaakjes aan een rails geplaatst 4 ochtenden per week en vanaf deze week moet hij een week of 4 post en folders sorteren en rondbrengen alleen nu willen ze hem elke ochtend en liefst elke middag en logischerwijs ziet hij dat niet zitten.
Mijn lieve vogeltje gaat op en neer, ene dag moeten we hem overal bij helpen en slaapt hij, andere dag is hij levendiger en kan hij meer dingen zelf, we zullen zien, hij heeft in elk geval de wil zeker nog wel...

Aan iedereen een fijn weekend gewenst!
Liefs Luuss

[Luuss0404]

Hallo allemaal,
Hoe is het met iedereen? Ik hoop dat de beginnende lente met haar zonnestralen en in bloei staande bloempjes en opkomende bloempjes een beetje goed doet!

Nou maar weer even een update van mij
Met mijn pap gaat het goed, laatst hebben pap en ik leuk gewinkeld en een andere keer hebben pap en broer samen gewinkeld. Ze hadden beide dezelfde leren jas gekocht en staat prima Pap helpt meer mee in het huishouden sinds ik naar school ga en is momenteel bezig het pad naar de deur en mini terras voor gras/onkruidvrij te maken.
Met mijn broer gaat het niet zo goed, hij heeft hartfilmpje gehad, heeft bloed geprikt en krijgt nog een kastje thuis zodat hij hele dag gecontroleerd kan worden omdat op hartfilmpje niets mis was met zijn hart. Ik denk dat hij inwendig zichzelf opvreet en daardoor f en toe last heeft van zijn hart. Hij zei me laatst dat hij zich niet uitte omdat hij niet net als mij altijd wat wou hebben en omdat als we nu dit bepraten het toch niet oplost en er wel weer iets nieuws komt. Dinsdagmiddag komt zijn jobcoach hier dus hopelijk ben ik dan op tijd terug van school om ook even mijn zegje te doen en dan 31maart ben ik vrij dus ga ik mee naar gesprek met jobcoach en psychologe. Mn broer wil naar school en dat zou best kunnen als hij eerder zijn mond had opengerokken, REA heeft in Groningen namelijk niet de opleiding die hij wil doen maar biedt die wel elders aan en dat had hij moeten bespreken voor zijn eigen bestwil en dat heeft hij dus niet gedaan waardoor hij zichzelf in de vingers sneed en nu werkt voor een ritme wat hij helemaal niet wil en daardoor vaak 'ziek' is en last van zijn hart heeft door het binnenvreten...
Ik maak me wel zorgen om mijn broer, maar ik kan niet alles voor hem doen, als hij wat wil moet hij er ook wat voor doen...
Met mijzelf gaat het goed Op school is het leuk en ik leer elke dag wel iets, ik heb mijn stage geregeld en ondanks dat ik er tegen op zag gaat dat helemaal goed komen.
Ik moet wel veel doen aan verslagen en opdrachten maken en ik probeer hoofdstukken samen te vatten voor de komende toetsen. Ik heb onlangs ook weer lieve vrienden en vriendinnen gezien of gesproken die ik miste en vanmiddag ga ik langs mijn neef en nicht en neefjes dus heb er zin in Verder wil ik nog even contact opnemen met iemand of ik vrijwilleger kan zijn bij huttenbouwdorp (geldt als studiepunten en is andere doelgroep) en wil ik contact opnemen met een organisatie die vakanties organiseert voor kinderen/volwassenen met adhd of ik daar mee mee kan (geldt als studiepunten en is andere doelgroep) en verder ga ik in elk geval 10/11/12 juni vrijwilliger zijn bij Gideon festival en ik wil nog afspreken met andere lieve mensen, dus ben druk bezig om naast school en stage ook leuke dingen te doen waarvan sommigen handig zijn voor vrije ruimte voor studiepunten.
Sporten is er nog niet van gekomen, tenzij wandelen of rennen naar de trein of school meetelt en ben dit jaar 3x wezen zwemmen...
Op liefdesgebied gaat het niet zo als ik hoopte, dus hopelijk gaat het of anders maar dat lijkt me sterk of gaan die gevoelens die ik voel snel over...

[Suske'52]

@ Luuss , hopelijk kom je d'er achter wat er juist is met je broer .....je kan niet helpen overal luuss , hoe graag je zou willen .....gelukkig gaat het wat vlotter nu je terug hulp krijgt van je pa .....ja , luuss mannen moet je op herhaling instellen .... hier thuis doe ik dit ook .... laat je een man gerust.... dan gebeurt er niets ....al bedoelen ze daarmee niets .

Sterkte met je stage en lessen... lijkt me wel een hele boterham ..

Je liefdes leven ja .....dat is wat aftasten zekers .....men komt altijd niet direkt de ware tegen ...en ja, wie is de ware ?????

Hier is mijn toestand nog niets verbetert.... allergie heb moeten forfait geven met de carnaval ...maar ja gezondheid gaat voor ...man heeft alleen moeten gaan .....alléé, met zijn kompanen wel ...nog 2 dagen en het is voorbij ....terug voor een jaartje .

[Luuss0404]

@ Suske,
Broer laat toch niet los wat er is en uit zich niet en hij doet zelf niks voor de dingen die hij zo enorm graag zou willen, dus is hij ongelukkig en doet zijn hart/borst pijn...
Ja mijn pap helpt in het weekend en kookt merendeel nu ik dat ivm school niet kan.
Sommige mannen moeten ondanks hoe volwassen ze ook zijn dingen heel vaak horen of bij de hand genomen worden eer ze wat gaan doen
Ja school en stage en alles eromheen is een hele boterham, maar voor iets wat je wilt moet je wat over hebben he
Liefde kan even de boom in van mij!

He vervelend dat jou toestand nog niet verbetert is! Gezondheid gaat inderdaad voor! Heb je geen anti-allergie medicijn of werkt dat niet zo goed?
Ach je man heeft zich vast vermaakt met zijn kompanen
Wel jammer da je zo de carnaval moet missen...
Beterschap en sterkte!

[jolanda27]

Aangezien ik hiermee al een tijdje loop te tobben had ik graag wat advies over hoe jullie dit zouden aanpakken. Ik kom er zelf niet goed uit.
Het probleem is dat mijn vader zich altijd erg negatief uitlaat. Ik vind het naar om te moeten zeggen maar hij is kortzichtig, geeft altijd ongevraagd zijn mening, heeft altijd gelijk, laat je nooit uitpraten (dus onderbreekt je regelmatig) en heeft ook nog de neiging om te gaan schreeuwen. Nu hoort hij ook wat minder goed, dus dat zal ook wel een rol spelen.
Mijn moeder is een warme vrouw, (onzeker) en heeft zich ten aanzien van mijn vader weggecijferd. Ze is wel wat assertiever geworden, maar is denk ik voor zijn "gezeur" immuun geworden. Of beter gezegd, zij sluit zich daar voor af. Het zal mijn tijd wel duren zei ze laatst eens tegen mij.
Ik vind dat heel erg.
Ik ga nu iedere twee weken op bezoek. Ik zit met een dilemma, ik vind eigenlijk dat ik vaker op bezoek moet gaan, en diep in mijn hart wil ik dit ook graag. Maar ik kom er altijd helemaal opgefokt vandaan. Ik kan het steeds moeilijker opbrengen om mij af te sluiten van zijn negatieve uitlatingen. Ook mijn moeder zit hij te pas en te onpas af te zeiken. (sorry dat ik het zo uitdruk). Ik wordt er niet goed van, dat verdiend ze niet. Ik heb vaker mijn best gedaan om er serieus over te praten, en dan gaat het één tel beter, maar daarna is het weer precies hetzelfde. Ik weet dat mijn moeder ook haar eigen verantwoording heeft, maar ik denk dat ze na 56 jaren huwelijk het ook niet meer weet of nog de fut heeft. (en ik kan ze daar geen ongelijk in geven, als je steeds negativiteit over je heen krijgt, dan heb je het op een gegeven moment toch wel gehad!)
Je kunt iemand anders niet veranderen, dat weet ik heel goed. Mijn vader is de laatste tijd minder mobiel, zijn negatieve gedrag wordt alleen maar erger. Enerzijds ben ik blij dat ik mijn ouders nog heb, en wil ik er graag voor ze zijn, maar ik wordt er zo ontzettend verdrietig van als ik zie hoe ze met elkaar en mij omgaan. Ik heb hier grote moeite mee en voel mij hier schuldig over.
Ik kom er op dit moment niet uit, hoe ik dit het beste kan aanpakken, ik wil mijn ouders ook niet tekort doen.
Jolanda27

[Raimun]

Hej Yolanda....

Het strekt jou toch tot eer Yolanda , die inspanningen te blijven/willen doen !!
'n oude aap kan je inderdaad geen smoelen meer leren trekken !!

Je kan die " aap " wel tot de orde roepen !!
door aan te geven , goed laten voelen ! , dat het niet geweldig is zoals hij doet ..dat zijn negatief gedrag , telkens jij op bezoek komt , jou nogal de keel uit hangt !! Of hij liever heeft dat jij weg blijft ?? ?
dit wel zo kalm/rustig mogelijk...anders ben je zo wie zo vanaf het eerste moment gezien !!
Zijn " scheeuwen " kan ook 'n teken van ' onzekerheid ' zijn , angst om de controle te verliezen ??
..hij zal dan wel nukkiger worden !! ..gewoon negeren !!

Maar deze confrontatie , blijft ergens wel hangen !!
Waarschijnlijk gaat hij inbinden als jij er bent !!
Hoe hij zich daarna , als jij weg bent , naar jouw moeder toe gaat gedragen ?
is 'n ander probleem !!
Vermits zij al zo lang gehuwd zijn , ligt het ' heersende ' in zijn karakter ingebakken ....jouw moeder heeft daarmee leren leven !! om welke reden dan ook !! ( wel voor de hand liggend zoals jij haar beschrijft !! )
Jij blijft met dat dilemma zitten !! ..

Kan je bv . met jouw moeder alleen ergens 'n tasje koffie gaan drinken ?( mits de nodige overredings kracht !! )
Is zij even uit de dagelijkse sleur !! ...kunnen jullie rustig praten !!
..;zal zij ook wel " los komen " vermoed ik !!

Moest je dit lukken , is dit evenzeer 'n vinger wijzing naar jouw vader toe !!
Laat hem maar 'n tijdje in z'n eentje zitten kniezen !!!
De eerste keer ga je zeker geen resultaat boeken ..enkel opmerkingen ..
die hoofdzakelijk naar jouw moeder zullen gericht zijn !!
Hij voelt wel dat hij voor jou moet oppassen !!

Na enkele keren zou je " hem " ook kunnen meenemen !!
Dat is dan 'n nieuwe ervaring voor hem !! ..;hij wordt toch niet uitgesloten !!

Je zou ook bij jouw bezoek , de eerste keer al met hen samen even weg kunnen ! ..daarmee los je echter niets op volgens mij ..
Hij moet eerst ervaren , dat het ook anders kan !! zonder hem !!
Ik ken jouw ouders natuurlijk niet ..maar ik weet wel dat ieder mens ergens 'n zwakke plek " heeft , 'n gevoelige snaar !! ..;als jij die kan raken ..??
zou je succes kunnen boeken !!
Ik zou het op deze manier testen ...
Probeer er zelf niet over zitten tobben .daarvan wordt je " immobiel " dat helpt je helemaal niet hé !!..;ga je op den duur kapot aan , ofwel blijf je gewoon weg , worden die bezoeken steeds verder in de tijd !!
Groetjes ....

[jolanda27]

Hallo Raimun,
Allereerst, fijn dat je zo uitgebreid gereageerd hebt. Dat doet me goed.
Het is zo dat ik mijn vader al wel vaker op zijn gedrag gewezen heb. Zijn reactie, blijft vaak: maar het is toch zó? Hij is altijd uit op zijn gelijk. Mijn vader is inderdaad onzeker. Helaas kan ik dat niet voor hem veranderen. Je wilt niet weten wat ik allemaal al gedaan heb, ik heb mijn vader vaker alleen gesproken om hem in zijn "waarde"te laten, maar het zet helaas geen zoden aan de dijk. Soms als hij weer eens zo bezig is, dacht ik, ik zeg dat ik naar huis ga. Maar dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen voor mijn moeder.
Ik ben ook wel eens met mijn moeder alleen weggegaan, toen kreeg ik notabene de wind van voren dat we zo lang weggebleven waren. En dan weet ik al als ik naar huis ga, dat het hommeles is bij mijn ouders.
Met mijn moeder heb ik ook echt goede gesprekken gehad, maar ik weet inmiddels dat zij er niet meer voor open (kan) staan. Zij weet als geen ander, dat het geen haalbare kaart is. Er is een soort van berusting. Het moeilijke van alles is dat mijn moeder altijd de goede vrede wil behouden. En dat gaat nu eenmaal niet in alle situatie's.
Tja, misschien moet ik meer eelt op mijn ziel kweken, maar daar ben ik helemaal niet goed in. Ik blijf het moeilijk vinden, ik trek het mij teveel aan. Ik heb al zoveel mensen in mijn omgeving verloren, dat ik wel eens denk: Waar gaat dit allemaal over? Nergens (is natuurlijk niet helemaal waar, maar je snapt de essentie van deze opmerking denk ik wel) Het leven is te kostbaar om het te verspillen met deze negatieve energie over en weer.
Evengoed, vind ik je feedback waardevol, ik zal het eens laten bezinken.
Raimun, heel erg bedankt, Jolanda

[sietske763]

ha jo,
ik stuur je over dit hele gedoe nog een beloofde pm.........
in het kort;
heb dmv psychotherapie geleerd dat je beslist geen negatieve ""bronnen"" moet opzoeken,
een klein voorbeeld; ik word verdrietig en boos als ik mijn moeder zie/spreek...als ik dat aan hulpverlener vertelde, was zijn enige vraag;
en.....heeft zij contact opgenomen of heb jij haar opgezocht.........
als mijn antwoord was: zelf gedaan, was zijn antwoord; nou dan hoef je hier niet te klagen want het is je eigen schuld!
lijkt een wreed antwoord, maar heb echt ervaren dat het zo werkt, dus de mensen die mij kunnen kwetsen daar doe ik niks meer mee.
tis soms wel moeilijk maar het wordt pas echt moeilijk als ik dus wel contact maak met ""negatieve bronnen""
aldus.........mijn wijze lessen die 12 jaar geleden gestopt zijn omdat ik toen na 2 jaar therapie, uitbehandeld was...
behalve controle bezoekjes.

[dotito]

Dag lieve Jolanda,


Ja als ik het zo allemaal lees jou hele verhaal dat doet het mij een beetje denken aan mijn situatie thuis. Dus ik kan me ergens goed inbeelden hoe jij je voelt en dat je je daarbij wat ongelukkig voelt. Bij mij ligt de situatie iets anders vader heeft mij vroeger op 17 jarige leeftijd de deur uitgezet omdat ik in zijn ogen ongehoorzaam was, maar geloof me zo is het niet gegaan, vertel ik je later wel eens. Bij ons thuis heb ik ook enkel spanningen gekend tussen beide ouders en dat doet pijn. Ook mijn moeder is onzeker en laat haar behandelen voor het zo cru te zeggen als een stuk "vuil" bedoel zonder respect. Ze heeft ook geen eigenwaarde, en mijn vader heeft daar altijd van geprofiteerd,vandaar die haat naar mijn vader toe. Dus ik begrijp jou situatie echt heus wel.


Ik heb dat ook jaren de miserie van mijn ouders aangetrokken en me daar slecht door gevoeld vooral dat mijn moeder zich liet doen. Ze is tenslotte je moeder, denk dat iedereen dat zich aantrekt zeker dat je een goede moeder hebt. Ze is ook een warme lieve en behulpzame persoon, vader daarin tegen grr.....Dominant, altijd agressief doen, roepen door zich onzeker te voelen en mensen niet laten uitpraten juist het zelfde als u vader. Ja sorrie dat ik misschien over mezelf praat, maar door u verhaal te lezen kwam mijn verleden een beetje naar boven.


Ook ik ben een paar jaar geleden gaan praten met iemand omdat ik het totaal niet kon plaatsen en ook hij zei juist het zelfde wat Sietske zei. Je moet proberen de situatie niet te gaan opzoeken. Natuurlijk het zijn u eigen ouders, maar toch heb je recht op een mooi leven. Proberen eventueel zoveel mogelijk samen te doen met je moeder. Is namelijk zo dat het je op den duur leegzuigt en depressief maakt. Natuurlijk ligt iedere situatie anders, maar dat gevoel ken ik best. Wat je ook zei over je schuldig te voelen "waarom"?? Tenslotte heeft jou moeder ook voor deze situatie gekozen en niet jij. Dat heeft mijn psychiater destijds ook gezegd en dat is me altijd bij gebleven. Ik heb mij dat ook jaren aangetrokken, maar dat is nu gedaan anders heb ik totaal geen leven meer. Vind eigenlijk heel heel erg om te zeggen heb eigenlijk een beetje "medelijden" met mijn moeder. Maar ja ik kan daar niets aan veranderen.


Ik ga ook bewust minder bij mijn ouders op bezoek, in begin heeft mij dat heel veel pijn gedaan, nu ben ik daar zeer gelukkig mee. Mijn moeder wil altijd dat ik bij haar langs kom, maar ik heb tegen haar toen gezegd. Make waarom moet ik altijd bij u langs gaan?? Heb gezegd als je mij wil zien of je wil een pannenkoek of zo gaan eten laat mij het weten dat maken we er een gezellige dag van. En mijn deuren staan altijd voor u open.
Bij mij was dat ook altijd als ik bij mijn ouder langs was geweest was ik echt down door de sfeer. En het duurde een tijdje voor ik terug mezelf weer was. Nu leid ik mijn leven en mijn moeder dat van haar.

Weet je Jolanda, heb mij verhaal een beetje neer gepend voor te laten voelen dat ik je echt wel begrijp meid. En als het echt zo diep zit kan je misschien is gaan praten met iemand. Blijf er aub niet mee rond lopen het vreet op den duur al je energie op.

Wil je alvast heel heel veel sterkte toewensen, en hoop dat je het niet teveel aantrekt.

Heel veel liefs

do x

[jolanda27]

Lieve Dotito,

Je verhaal heeft me echt geraakt. Ik ben er ontroerd van. Wat heftig om op 17 jarige leeftijd uit huis gezet te worden door je eigen vader.
Ik heb in je verhaal gevoelt dat je mij begrijpt. Voor jou ook een hele zware en heftige periode geweest dan.
De zin, jij hebt niet voor deze situatie gekozen is wel een eye-opener. Dat is inderdaad zo.
Iedere keer dat mijn man en ik er zijn geweest, voel ik me achteraf als een uitgeknepen spons. Ik weet nl. dat ik het niet kan veranderen. Ik ben dan altijd van streek daarna en bij mij duurt het dan ook weer even voordat ik het van mij af heb geschud!
Vanmorgen was ik bij mijn huisarts en heb ik het er ook nog even over gehad (ik heb een hele fijne vrouwelijke huisarts). Zij adviseerde mij ook om meer met mijn moeder alleen te doen en mijn vader eens eventjes in zijn vet gaar te laten smoren. Zij zei ook, je kunt die mensen niet meer veranderen.
Dus inderdaad zal ik hier zelf een weg in moeten vinden.
Het nare hierin is dat ik mij dit zo aantrek, dat zit bij mij er gewoon ingebakken. Ik heb teveel antenne's. Sommige hebben er te weinig en ik heb er teveel.
Maar ik ben blij met je advies. Ik laat het allemaal eens bezinken.
Heel erg bedankt, en een dikke knuffel, Jolanda
Ook jij bedankt voor jou verhaal

[jolanda27]

@ Raimun, Sietske en Dotito,
Dank je wel voor jullie feedback.
Het is mooi om te ervaren dat er mensen zijn die oprecht met je willen meedenken.
Jolanda

[dotito]

Dat is graag gedaan, is misschien een kleine troost dat je toch niet alleen bent met je verdriet/pijn. Fijn dat je met je huisarts hebt kunnen praten kan heel veel deugd doen.

Wens je nog allerbeste toe x

[Raimun]

@ Raimun, Sietske en Dotito,
Dank je wel voor jullie feedback.
Het is mooi om te ervaren dat er mensen zijn die oprecht met je willen meedenken.
Jolanda

"" DENKEN is iets , ZEGGEN is meer , DOEN is alles !! ""

[sietske763]

@jolanda,
heb gi avond indirect iets met mijn moeder te maken gehad, niet mijn keuze.....
ben al zolang op de goede weg...maar het went nooit.....was dus ook weer ff heel verdrietig!
maar vanmorgen maar weer met goede moed de dag begonnen en bedenk dan hoeveel ik wel heb en hoeveel mensen wel van mij houden.
maar zo zie je maar.....in feite heb je ""levenslang""

[jolanda27]

@jolanda,
heb gi avond indirect iets met mijn moeder te maken gehad, niet mijn keuze.....
ben al zolang op de goede weg...maar het went nooit.....was dus ook weer ff heel verdrietig!
maar vanmorgen maar weer met goede moed de dag begonnen en bedenk dan hoeveel ik wel heb en hoeveel mensen wel van mij houden.
maar zo zie je maar.....in feite heb je ""levenslang""

Lieve Sietske,
Ik vind het verdrietig voor jou, ik leef met je mee. Ik hoop dat je ter zijner tijd het een plekje kunt geven. Gelukkig heb je hele fijne mensen om je heen die van jou houden.
Veel sterkte, het blijft moeilijk. Dikke knuffel, Jolanda

[sietske763]

lieve jo,
mijn jeugd heeft al heel lang een plekje in mijn leven, maar hoe je het ook went of keert, het zijn en blijven je ouders en die bloedband is er gewoon, daar kan je nooit omheen....
alleen vroeger was het er iedere dag en na mijn therapie zo af en toe en het duurt niet meer zo lang.
tis miss heel schokkend wat ik nu typ; soms denk ik dat er pas echte vrijheid komt als mijn moeder overleden is.........
jij ook veel sterkte meid!!

[jolanda27]

lieve jo,
mijn jeugd heeft al heel lang een plekje in mijn leven, maar hoe je het ook went of keert, het zijn en blijven je ouders en die bloedband is er gewoon, daar kan je nooit omheen....
alleen vroeger was het er iedere dag en na mijn therapie zo af en toe en het duurt niet meer zo lang.
tis miss heel schokkend wat ik nu typ; soms denk ik dat er pas echte vrijheid komt als mijn moeder overleden is.........
jij ook veel sterkte meid!!

Beste Sietske,
Dat is waar, het blijven je ouders.
Het is inderdaad wel heftig wat je zegt, maar daar ga ik geen oordeel over geven. Ik kan mij voorstellen als je veel meegemaakt hebt, dat je daar zoveel pijn van gehad hebt, dat je soms niet anders kunt dan jezelf beschermen.
Ik besef heel goed dat het daar niet mee af is, net wat je zegt.
Heel veel sterkte en wijsheid hierin, Jolanda

[sietske763]

hey leden, tijd geleden dat hier gepost is............
(ik verveel me, en zit dus op het forum leuke onderwerpen weer actueel te maken.....)
hoe gaat het met onze lieve leden??
alles hopelijk geestelijk nog redelijk goed??

nou dan zal ik maar zelf beginnen....
hier gaat het prima, kan verder niets verzinnen.

[jolanda27]

Ha Sietske,
Geestelijk gaat het met mij de laatste tijd wat minder. Maar ja, het hele leven is een golfbeweging. Net als je denkt, het loopt wel lekker, dient het volgende zich weer aan. Dat zal dan wel de uitdaging van het leven zijn, om hier het hoofd aan te bieden. Alhoewel wat minder van mij ook wel mag.
Het probleem met mijn vader speelt nog steeds. En de situatie verandert toch niet. En helaas heeft mijn dochter nog steeds de bokkenpruik op. Het verschil is dat ik voet bij stuk hou, maar leuk is anders.
Afijn, het is al heel fijn dat jullie met mij meedenken, dat helpt echt.
En iedereen heeft zijn rugzak mee te dragen, dat is zeker.
Iedereen sterkte met zijn rugzak!, liefs, Jolanda

[sietske763]

ha lieve Jolanda,
de dingen die jij benoemd zijn ook erg moeilijk......t gaat om je kind he....eigen bloed,
wat je vader betreft, je kan het laten lopen zoals het is..............of er wat minder heengaan of met je moeder alleen wat doen, als dat mogelijk is....
ik ben laatst na maaaaaaaaaaanden ook weer even bij mijn moeder geweest; nou slechter kon niet!
werd tot op de grond afgebrand, was een vreselijk product van mijn vader etc etc...maar ja..............ben al zover dat ze me niet meer kan kwetsen en ik ga dus voorlopig er niet meer heen!

[Ilse34]

vant weekend heb ik een zweethut gedaan.
en bij aanvang van het zweethutweekend kregen we dit gedicht te horen.
wil ik graag met jullie delen.


Dit mens zijn is een soort herberg

Elke ochtend weer nieuw bezoek.

Een vreugde, een depressie, een benauwdheid,

Een flits van inzicht komt

Als een onverwachte gast.


Verwelkom ze, ontvang ze allen gastvrij!

Zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt

Die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.



Behandel dan toch elke gast met eerbied.

Misschien komt hij de boel ontruimen

Om plaats te maken voor extase...



De donkere gedachte, schaamte, het venijn,

Ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns,

En vraag ze om erbij te komen zitten.



Wees blij met iedereen die langskomt,

De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd

Om jou als raadgever te dienen.

[missI]

wauw is leuk om terug te lezen!
leuk is miss niet het woord
maar dit is wel waar een forum voor dient lijkt mij.
delen = helen!!!

thanks aan allen!!
Ilse34

[JasmijnD]

Heeft er iemand tips voor een goed dieet om af te vallen?
Ik heb net een dieet test (http://www.leukafvallen.nl/dieet-test/) gedaan en er kwam koolhydraatarm uit. Iemand hier ervaringen mee?

[missI]

mijn virus scanner vindt dit een verdachte website.
o ooow!
geen ervaring met een koolhydraatarm dieet btw