Weergeven resultaten 1 tot 4 van 4

Onderwerp: Dotteren, stent en bypass - Artikel

  1. #1
    Premium ++ Account Luuss0404's Avatar
    Lid sinds
    13-05-2009
    Locatie
    Groningen
    Posts
    5.659

    Exclamation Dotteren, stent en bypass - Artikel

    Stent
    Een stent is een metalen buisje dat in medische toepassingen in een vat of kanaal in het lichaam van een patiënt wordt geplaatst, bijvoorbeeld in een bloedvat, met het doel om dit kanaal open te houden.
    Het buisje wordt in opgevouwen toestand in de patiënt aangebracht, waar mogelijk door middel van een minimaal invasieve ingreep, en wordt daarna tot de juiste grootte opgerekt door het opblazen van een ballonnetje. Er zijn ook stents van geheugenmetaal die voorgeprogrammeerd zijn voor een bepaalde diameter, op 37 graden bereiken ze de juiste diameter. Dit zijn zogenaamde self expanding stents. Het materiaal dat hiervoor gebruikt wordt is nitinol.
    Het belangrijkste doel van een stent is het corrigeren van vernauwingen in de doorsnede van vaten en kanalen in het lichaam. Zo worden stents vaak gebruikt om drukverschillen in de bloedstroom te verminderen in het geval van gedeeltelijke blokkering, en zodoende een voldoende toevoer van bloed naar organen te verkrijgen. Hoewel stents meestal gebruikt worden voor de kransslagaders, worden ze ook voor andere kanalen in het lichaam gebruikt, zoals andere slagaders, de slokdarm, luchtpijpen en urethra.
    Een belangrijke complicatie van stentimplantatie is het opnieuw dichtgroeien van het vat. Dit wordt voornamelijk veroorzaakt door de ontstekingsreactie die het gevolg is van de schade die aan het bloedvat wordt toegebracht bij het aanbrengen van de stent. Bij die ontstekingsreactie worden nieuwe cellen aangevoerd die de stent inkapselen. Dit kan opnieuw voor een vernauwing zorgen. Een latere ontwikkeling (sinds 2001) is om de stent van een medicijnlaagje te voorzien, om het risico van opnieuw dichtgroeien te verminderen. Dit worden drug eluting stents genoemd. Voor toepassing in het hart gaat het om stents met sirolimus (merknaam Cypher), paclitaxel (merknaam Taxus) en zotarolimus (merknaam Endeavor). In een (vrij kleine) vergelijking tussen sirolimus en paclitaxel leek de eerste iets effectiever.

    Echocardiogram van een hartspier met stent

    (Bron; wikipedia.org)
    Verlies nooit de moed: soms gaat de deur pas open met de laatste sleutel van de bos

  2. #2
    Premium ++ Account Luuss0404's Avatar
    Lid sinds
    13-05-2009
    Locatie
    Groningen
    Posts
    5.659

    Exclamation Stent, Dotteren - Artikels

    DOTTEREN
    Dotteren is een behandeling die in het verlengde ligt van een hartkatheterisatie. Katheteriseren is namelijk niet alleen geschikt om de kransslagaderen te onderzoeken op vernauwingen door slagaderziekte, maar ook om die vernauwingen effectief te behandelen. Een spaghettidun slangetje (katheter) met op de punt een leeg ballonnetje wordt via de slagaders naar de plaats van de vernauwing gebracht. Op die plaats aangekomen, wordt het ballonnetje opgepompt, wat goed zichtbaar is op een monitor met een röntgenfilmpje. De elastische slagaderwanden worden uit elkaar gedrukt, waarna het ballonnetje leegloopt. Op het röntgenfilmpje is direct te zien of de vernauwing minder is geworden. Zo nodig wordt het oppompen van het ballonnetje een paar keer herhaald. Om de slagaderwanden vervolgens in hun nieuwe positie vast te zetten wordt de vaatwand vaak versterkt met een miniscuul buisje, een stent. Een stent is een soort steunkous voor de binnenwand van de slagader. Dotteren in combinatie met stents is een vrij nieuwe behandeling, die zich razendsnel ontwikkelt. De behandeling wint terrein ten opzichte van het alternatief bij ernstig vernauwde kransslagaderen, de bypassoperatie.

    Dotteren = hartkatheterisatie + ballonnetje + (eventueel) stent
    Bij een hartkatheterisatie wordt er een katheter door de huid geprikt en via een bloedvat naar de kransslagaders gebracht. Daarna wordt er een röntgenfilmpje gemaakt om de conditie van de kransslagaders te onderzoeken. Om de kransslagaders op een monitor zichtbaar te maken, wordt via de punt van de katheter contrastvloeistof in de bloedstroom gespoten. Het bloed in de slagaders verschijnt als een schaduwbeeld op de monitor en eventuele vernauwingen komen haarscherp aan het licht. Hartkatheterisatie is een onderzoek, maar in bepaalde gevallen – bijvoorbeeld bij een acuut hartinfarct – gaat het onderzoek onmiddellijk over in een behandeling, het dotteren. Via de katheter worden minuscule instrumenten naar de plaats van de vernauwing geleid, waarbij de draad fungeert als een soort monorail. De vernauwing wordt geopend, meestal met een ballonnetje maar soms ook door een stolsel weg te zuigen. In bepaalde gevallen wordt er een stent geplaatst. De stent is een soort steunkous die zorgt dat de slagaderwand niet terugzakt, waardoor er een nieuwe vernauwing zou kunnen ontstaan.

    Dotteren en plaatsen van stent
    A. Katheter met opgevouwen ballonnetje ter hoogte van de vernauwing.
    B. Ballonnetje duwt de slagaderwand naar buiten.
    C. De katheter wordt weggetrokken en een stent houdt de slagaderwanden uit elkaar.


    Dotteren met stents versus bypassoperatie
    Zoals veel medische behandelingen werd de techniek van het dotteren van meet af aan uitgebreid getest in klinische trials. De grote vraag is: als je vernauwde kransslagaders hebt, waarmee ben je dan het beste af: met dotteren, met een bypassoperatie of met alleen medicijnen? De vraag is vooralsnog niet te beantwoorden. Het blijft maatwerk, en ook medicijnen zijn nog altijd relevant.
    Een probleem bij dotteren was een vergroot risico dat er op de behandelde plek een nieuwe vernauwing ontstond. Artsen noemen dat restenose (stenose = vernauwing). Om restenose tegen te gaan, werden de stents bedacht. Maar het lichaamsvreemde materiaal van de eerste metalen stents bleek in bepaalde gevallen een reactie uit te kunnen lokken die een nieuwe vernauwing tot gevolg had. Deze eerste stents staan bekend als Bare-Metal-Stents (bms), ofwel stents die zijn gemaakt van metaal alleen. Het probleem werd opgelost door de stent te prepareren met een medicijn dat weefselvorming tegengaat. Die stents worden Drug-Eluting- Stents (DES) genoemd, ofwel stents die een medicijn afscheiden.
    Als je de vooruitzichten na een bypassoperatie vergelijkt met de vooruitzichten na dotteren met een stent komt er geen echte winnaar uit. Verschil is wel dat dotteren veel minder belastend is. Na een dotterbehandeling kun je snel weer naar huis, soms al dezelfde dag. Een bypassoperatie vergt een langere herstelperiode. Aan de andere kant zijn de mogelijkheden van een dotterbehandeling bij ernstig vernauwde kransslagaders soms beperkt en blijft een bypassoperatie in dat geval de aangewezen behandeling.

    Voor en na dotteren
    Röntgenopnames gemaakt tijdens hartkatheterisatie van de situatie voor en na het dotteren van een vertakking (LAD) van de linker kransslagader. Door inspuiting van een contrastvloeistof tekent de vulling van de slagaders zich donker af.
    A. Afsluiting in een kransslagader. Het bloed met de contrastvloeistof kan niet verder en de loop van de LAD lijkt plotseling op te houden.
    B. Na het openen van de afsluiting door te dotteren stroomt de contrastvloeistof in het bloed vrijelijk de LAD in en wordt de loop van het bloedvat zichtbaar.


    Wie wordt er gedotterd?
    Een dotterbehandeling is aangewezen bij pijn op de borst die wordt veroorzaakt door een of meer vernauwde kransslagaders. De pijn op de borst moet ernstig zijn en niet met medicijnen te behandelen. Als iemand plotseling met een hartinfarct in het ziekenhuis belandt zal er vaak moeten worden gedotterd. Om de schade te beperken moet de hartspier zo snel mogelijk weer genoeg zuurstof krijgen, wat kan door de afsluiting in de kransslagader op te heffen.
    Een dotterbehandeling is niet aangewezen als de pijn op de borst met medicijnen is te behandelen of als de kransslagaders op zoveel plaatsen vernauwd zijn dat een bypassoperatie noodzakelijk is.
    Als iemand met ernstig vernauwde kransslagaders in het ziekenhuis belandt, staat de dokter soms voor de vraag: dotteren of een bypassoperatie? In de laatste jaren wint dotteren terrein, mede door het gebruik van een nieuw soort stent, de Drug-Eluting-Stent (DES).

    Na het dotteren: risicofactoren en medicijnen
    Na een dotterbehandeling kun je je opmerkelijk fit voelen, maar dat gevoel is tot op zekere hoogte bedrieglijk. Je hebt slagaderziekte en je moet behandeld worden om nieuwe klachten zo veel mogelijk te voorkomen. In de eerste plaats doe je er goed aan de risicofactoren in je leven te beperken, maar je zult ook de rest van je leven medicijnen moeten slikken. Je krijgt stollingwerende medicijnen om zo het risico op vorming van bloedstolsels kleiner te maken, de zogenoemde plaatjesremmers zoals aspirine en clopidogrel (merknaam Plavix). Te veel LDL-cholesterol in je bloed maakt het risico op een nieuwe vernauwing groter en daarom schrijft de dokter cholesterolverlagers voor.

    PCI en PTCA
    De techniek van het katheteriseren is in beweging en de naamgeving ook. De naam dotteren is inmiddels ingeburgerd, hoewel dotteren maar één van de vele mogelijkheden is. Artsen hanteren zelf een nauwkeuriger terminologie, met een voorkeur voor beschrijvende afkortingen die het hoofd van de niet-ingewijde doen duizelen. Het einde is nog niet in zicht, want de toekomst brengt ongetwijfeld nieuwe technieken en nieuwe namen.
    PCI is de algemene naam voor het behandelen van vernauwde kransslagaders met behulp van instrumenten op de punt van een katheter. PCI is een afkorting van Percutane Coronaire Interventies. Percutaan wil zeggen door een gaatje in de huid, een coronair is een kransslagader en een interventie is een operatieve ingreep. Cardiologen die deze handelingen verrichten worden interventiecardiologen genoemd.
    Een oudere naam is PTCA, wat staat voor Percutane Transluminale Coronaire Angioplastiek. Transluminaal heeft betrekking op het lumen, de binnenruimte van een slagader waar het bloed door stroomt en waar de katheter doorheen gaat. Angioplastiek wil zeggen het modelleren (plastiek) van de slagader (angio).

    De heren Dotter en Stent
    De Amerikaanse radioloog Charles Dotter gaf zijn naam aan het dotteren. In 1963 ontdekte Dotter bij toeval dat een katheter in staat was een vernauwing in een kransslagader op te heffen. Hij ontwikkelde allerlei technieken om de vernauwde kransslagader op te rekken, vooral door katheters van verschillende diktes door de vernauwingen te leiden, maar hij vond aanvankelijk weinig navolging. De techniek kwam pas jaren later in beweging toen de Zwitserse cardioloog Andreas Grüntzig een ballonnetje op de katheter bevestigde om dat op de plaats van de vernauwing voorzichtig op te pompen. Het resultaat van het experiment was indrukwekkend en na een presentatie op een wetenschappelijk congres verspreidde de techniek van het dotteren zich snel over de hele wereld. In 1980 werd voor het eerst in Nederland gedotterd, in het St. Antonius Ziekenhuis te Utrecht.
    De naam stent gaat terug op de negentiende-eeuwse Engelse tandarts Charles Stent, wiens uitvindingen een eeuw later tot toepassingen op heel andere gebieden hebben geleid. Behalve zijn naam heeft tandarts Stent dus eigenlijk niks te maken met het soort stent waar we het hier over hebben.

    (Bron; hartwijzer.nl)
    Verlies nooit de moed: soms gaat de deur pas open met de laatste sleutel van de bos

  3. #3
    Premium ++ Account Luuss0404's Avatar
    Lid sinds
    13-05-2009
    Locatie
    Groningen
    Posts
    5.659

    Standaard Re: Stent - Artikel

    Dotteren: een grote toekomst
    De verwachting is dat de mogelijkheden van het dotteren, of liever gezegd van de Percutane Coronaire Interventies (PCI), in de toekomst alleen maar zullen toenemen. Nieuwe technieken dienen zich aan. We noemen er hier twee: IVUS en absorbeerbare stents.
    IVUS is een afkorting van IntraVascular UltraSound. Bij IVUS wordt een instrumentje op de katheter bevestigd dat ultrageluid kan uitzenden en ontvangen, een techniek die bekend is van de echocardiografie. IVUS kan iets wat de hartkatheterisatie niet kan, namelijk de plaque, de verdikte slagaderwand die de vernauwing veroorzaakt, in beeld brengen. Bij hartkatheterisatie is de vernauwing te zien als een versmalling van de bloedstroom, maar de slagaderwand zelf is niet te zien. Met IVUS kan de plaats en de samenstelling van de plaque worden onderzocht, wat onder meer kan leiden tot preventie voor slagaderziekte.
    Absorbeerbare stents lossen na verloop van tijd geheel op in de slagaderwand. Mogelijk zullen deze stents de prestaties van de bestaande stents nog gaan overtreffen. Klinische trials moeten dat uitwijzen.

    (Bron; hartwijzer.nl)
    Verlies nooit de moed: soms gaat de deur pas open met de laatste sleutel van de bos

  4. #4
    Premium ++ Account Luuss0404's Avatar
    Lid sinds
    13-05-2009
    Locatie
    Groningen
    Posts
    5.659

    Exclamation Re: Stent - Artikel

    Ecostents helemaal van deze tijd
    Een hulpmiddel voor hartpatiënten dat na een paar jaar wordt uitgeplast of -geademd. Geheel in de huidige geest van duurzaamheid plaatst cardioloog Patrick Serruys stents die biologisch afbreekbaar zijn en dus niet langer van metaal.
    EcoStentVier revoluties. Patrick Serruys, chef de clinique van het Thoraxcentrum, maakte alle grote stappen mee in de strijd tegen vernauwing in kransslagaders. Zo’n vernauwing is een belangrijke risicofactor voor een hartinfarct. De laatste doorbraak krijgt nu steeds meer gestalte.
    “Of er nog een vijfde revolutie nodig is? Op dit moment zie ik niet in wat we nog meer zouden kunnen verbeteren”, zegt professor Serruys opgetogen. “Er volgen nog grotere onderzoeken, maar in de komende jaren zal het er vooral om gaan de wereld te overtuigen dat de bio-absorbeerbare medicijnafgevende coronaire stent dé manier is.



    Revolutie 1: dotteren
    “Als jonge cardioloog was ik in 1978 voor het eerst getuige van iets dat meestal dotteren wordt genoemd. Er werd een ballonnetje in de kransslagader geplaatst, en dertig seconden later was de vernauwing grotendeels weg. Opgerekt. Prachtig natuurlijk, maar helaas bleek de vernauwing bij een derde van de patiënten niet te verdwijnen. Tijdens het dotteren kan een scheur in de wand ontstaan, met als risico dat het bloedvat dichtgaat.”

    Revolutie 2: stent
    “In de eerste helft van de jaren tachtig begonnen we in Rotterdam te experimenteren met stents. Sinds 1986 werken we er volop mee. Een stent is een buisje, maximaal vier centimeter lang en met een gemiddelde diameter van drie millimeter, dat je inbrengt om het bloedvat open te houden wanneer blijkt dat dotteren niet werkt. Het voorkomt samentrekking van het hele bloedvat.”
    “De beste beschrijving komt van een patiënt. Die noemde een stent kippengaas. Ik beschouw het ook wel als een metalen kooi. En daarin schuilt ook een probleem: het is lichaamsvreemd en het zit er permanent. Anders dan bijvoorbeeld een pacemaker kun je een metalen stent niet meer verwijderen. Omdat het vastzit in de kransslagader, kan er weefsel gaan groeien binnen de stent. Met een stent los je nu dus de vernauwing op, maar op den duur kan die terugkomen en is er nieuw stolsel in de kransslagader, met een mogelijk nieuw hartinfarct als consequentie.”

    Revolutie 3: drug eluting stent
    “Dankzij medicijnen kregen we de aangroei van weefsel in de stent onder controle. Daar hebben we aan gewerkt tussen 1994 en 2000. Het resultaat was de drug eluting stent. Die verspreidt gedurende de eerste zes maanden na de ingreep onder meer antistolling middelen in het lichaam. De groei van weefsel wordt geremd. Uit onderzoek bleek dat na deze operatie minder mensen overleden dan bij de gebruikelijke stent.”
    “Maar in 2004 hebben we aan de alarmbel moeten trekken. Het werd duidelijk dat sommige mensen alsnog een hartinfarct kregen. Wat bleek? Wij bevolen mensen aan na de behandeling aspirine te blijven gebruiken. Dat remt de afweerreactie van het lichaam tegen het lichaamsvreemde object dat een metalen stent is. Op een gegeven moment werden patiënten beschreven die dat van hun dokter even geen aspirine mochten, omdat zij bijvoorbeeld een voetoperatie moest ondergaan of omdat een kies zou worden getrokken. Een week na het stopzetten waren stolsels ontstaan. Dramatisch.”

    Revolutie 4: biologisch afbreekbare stent
    “Al sinds 1988 dromen we van niet metalen stents die uiteindelijk zelf uit het lichaam verdwijnen. In 2005 heb ik voor het eerst dertig patiënten met zo’n stent geholpen. Het product is ontwikkeld door het Amerikaanse bedrijf Abbott en de stent is gemaakt van lange- keten melkzuren. Dat zijn stoffen die iedereen in zijn body heeft. Ze veroorzaken dus geen allergie of reactie. Ook deze stent geeft aanvankelijk medicijnen af aan het omliggende weefsel. Na twee tot vier jaar zijn de melkzuren via H2O of CO2 uit het lichaam verdwenen. Dan is de stent weg, is het medicijn weg en er is nieuwe, maar gecontroleerde groei van weefsel.”
    “De stent is lichaamseigen, dus na het natuurlijk verdwijnen is nauwelijks extra weefsel aangemaakt. De maakt kans op vernauwing minder groot. Omdat de beperking van de ijzeren kooi er niet meer is, kunnen verder het bloedvat en de kransslagader groeien als regelmatig wordt gesport.”
    “Samen met acht andere medische centra in Europa plaatsen we de ecostents nu bij wijze van onderzoek bij patiënten. Vorige week (begin november, red.) zijn er honderd ingebracht. Er volgen meer onderzoeken, maar het belangrijkste is dat we nu een methode hebben om een vernauwing te openen zonder iets tegennatuurlijks te introduceren in het lichaam.”


    Close up van de biologisch afbreekbare stent

    Tekst: Gerben Stolk
    Bron: Monitor 5 2009

    (Bron; hartpatienten.nl)
    Verlies nooit de moed: soms gaat de deur pas open met de laatste sleutel van de bos

Soortgelijke onderwerpen

  1. Meer ziekenhuizen mogen dotteren - Nursing
    By Nationaal Gezondheids Forum in forum Nieuwtjes over gezondheid en welzijn
    Reacties: 0
    Laatste Post: 20-07-07, 23:00
  2. ‘Dotteren niet in de regio’ - BN/De Stem
    By Nationaal Gezondheids Forum in forum Nieuwtjes over gezondheid en welzijn
    Reacties: 0
    Laatste Post: 23-01-07, 01:43