Ja.....en weer staat er een afscheid op stapel van een veels te jong persoon.
De man van een voormalig stalgenootje(die toen met onze trouwdag Onassa reed) heeft kanker....hooguit nog 1 jaar te gaan en is 42 jaar met een dochtertje van anderhalf jaar.....
ze zijn een paar jaar geleden verhuisd naar Emmerich.....hun droom een boerderijtje met de paarden aan huis....eindelijk dan ook een kindje, een lief mooi dochtertje.....en nu dit bericht!!!
Ze zijn in het ziekenhuis getrouwd, hij is nu een man van alle dag.
Dit is nu al de derde uit mijn paarden groepje in een paar jaar tijd die zo jong de strijd op moet gaan geven.
momenteel is hij wel thuis, eet 8 kleine maaltijden per dag omdat er ook een stuk maag weg gehaald is, veel darm en de uitzaaingen heeft hij chemo voor gehad, maar helaas is hij niet meer te redden......bahhhh, ben er kapot van.
Zondag nog de trouwfilm zitten te kijken....zie je hem feesten, een gezonde vent, niet rokend, niet drinkend....net als die andere 2 jonge kerels die hem voor gingen......
Je moet gezond leven zeg men altijd.....nou, ik zie dus zo in mijn eigen kringetje juist de mensen die het gezonds leven, als eerst aan deze klote ziekte bezwijken.....
Ik ga dat gezond leven ook maar eens aan mijn laars lappen.....het helpt gewoon geen flikker....
Ik ben kwaad....verdrietig....snap het niet meer.....ouders die straks hun enigst kind weg kunnen brengen......God....waar ben je mee bezig LUL!!!!!