Allergie voor geneesmiddelen: realiteit of inbeelding?
Omdat ze meestal via huidreacties tot uiting komen, worden allergieën voor geneesmiddelen vaak ten onrechte overgediagnosticeerd.
Het mijdgedrag dat er uit voortvloeit, is dus niet altijd gerechtvaardigd en kan problemen opleveren.
Het is van cruciaal belang dat een allergologische balans kan worden opgemaakt zodat de allergie kan worden bewezen.
*Een vermeende allergie voor geneesmiddelen onderscheiden van een echte allergie
*Wat zijn de symptomen van een allergie voor geneesmiddelen?
*Welke geneesmiddelen zijn het vaakst de boosdoeners?
*Zorgen generische geneesmiddelen vaker voor allergieën?
*Hoe moet men dit aanpakken?
*In geval van een onmiddellijke allergische reactie
*In geval van een uitgestelde reactie
*Praktische adviezen in geval van allergie voor geneesmiddelen
*Goed om weten
Een vermeende allergie voor geneesmiddelen onderscheiden van een echte allergie
We hebben te vaak de neiging om huidproblemen met allergie te associëren en vergeten daarbij dat infecties en de ziekten zelf ook het optreden van uitslag kunnen veroorzaken.
Daardoor worden geneesmiddelenallergieën vaak overgediagnosticeerd.
Voor penicilline blijkt bijvoorbeeld in acht van de tien gevallen dat een allergologisch onderzoek geen allergie uitwijst.
Sommige geneesmiddelen op basis van cortisone kunnen ook een roodheid van de huid veroorzaken.
Andere, zoals antibiotica van de familie van de tetracyclines, kunnen reacties van fotosensibilisatie veroorzaken, terwijl siropen met codeïne of het antbioticum Vancomycine histamine kunnen vrijmaken (substanties die door het organisme worden geproduceerd en de meeste onmiddellijke allergische reacties veroorzaken).
Al deze reacties wijzen niet noodzakelijk op een allergie.
Maar ongeacht of ze reëel of vermeend is, leidt ze wel tot een mijdgedrag met het betrokken geneesmiddel.
En soms veroorzaken de alternatieve geneesmiddelen andere bijwerkingen.
Daarom is het belangrijk om na te gaan of het echt om een allergie gaat.
Als er sprake is van huiderupties is het uiteraard beter de inname van het verdachte geneesmiddel stop te zetten.
Maar vaak is het niet de juiste reflex om dit geneesmiddel levenslang te mijden en daarom is het belangrijk een allergologische balans op te maken.
Wat zijn de symptomen van een allergie voor geneesmiddelen?
De meest voorkomende symptomen zijn:
* huidproblemen,
* oedeem van de oogleden,
* algemene opzwelling van het gezicht en
* uitslag die over heel het lichaam verspreid is en al dan niet jeuk veroorzaakt.
Maar er zijn heel verscheiden reacties, zoals eczema, grote en uitgebreide rode vlekken in combinatie met koorts of astma-aanvallen of een aantasting van inwendige organen zoals de nieren of de lever.
Welke geneesmiddelen zijn het vaakst de boosdoeners?
Penicilline, niet-steroïdale ontstekingsremmers (die geen cortisone bevatten) zoals aspirine, ibuprofen of piroxicam, anesthetica zoals curare enz.
Zorgen generische geneesmiddelen vaker voor allergieën?
Het actieve principe blijft identiek, alleen de excipiënten zijn soms anders. Maar allergische reacties op excipiënten zijn echter eerder zeldzaam en meestal gaat het om sulfieten en parabenen. Tenzij men allergisch is voor een excipiënt moet men dus in gedachten houden dat er geen enkel probleem is om de generische versie van een geneesmiddel in te nemen als men niet allergisch is voor een wel bepaald geneesmiddel.
Hoe moet men dit aanpakken?
In geval van een huidreactie moet men onmiddellijk stoppen met het geneesmiddel in te nemen en contact opnemen met de arts, die de persoon snel zal doorverwijzen naar een allergoloog of in voorkomend geval naar een gespecialiseerd centrum.
Heel vaak is het nuttig de toestand van de huid te fotograferen.
De allergoloog zal een doorgedreven onderzoek uitvoeren: de reactietijd na de inname van het geneesmiddel, inname van andere geneesmiddelen (siroop...), omstandigheden van de reactie (tijdens het eten, een lichamelijke inspanning, blootstelling aan de zon...) enz.
Indien de rol van het geneesmiddel vaststaat, gaat het onderzoek verder.
In geval van een onmiddellijke allergische reactie
Men voert priktesten uit (men brengt met een minuscuul puntje een allergene stof in de huidlaag in - als de reactie positief is, treedt er roodheid en jeuk op) en eventueel intradermische tests (de stof wordt dieper in de huid ingebracht).
Naar aanleiding van de resultaten kunnen er andere onderzoeken vereist zijn (biologische onderzoeken, provocatietests met voedsel...).
Maar in het algemeen geldt dat als de test positief is, de persoon de diagnose van allergie krijgt, terwijl men in geval van een negatieve test onder nauw medisch toezicht verdere onderzoeken uitvoert met in het begin zeer lage doses van de stof totdat de eerste tekenen van een reactie optreden.
Als er geen reactie komt, krijgt de persoon de diagnose dat hij niet allergisch is.
In geval van een uitgestelde reactie
Men maakt gebruik van patches (een dosis van het geneesmiddel wordt op een pleister aangebracht). De reactie wordt beoordeeld onmiddellijk na de aanbrenging en dan na 2, 3 en 8 dagen.
Als de test positief is, wordt de persoon als allergisch gediagnosticeerd, anders wordt een nieuwe test uitgevoerd.
Praktische adviezen in geval van allergie voor geneesmiddelen
•Een allergiepaspoort bijhouden, waar de molecule die een allergische reactie veroorzaakt, wordt aangegeven.
•Systematisch de bijsluiters van geneesmiddelen lezen.
•De algemene internationale benaming van de molecule waar men allergisch voor is, kennen. De farmaceutische naam van aspirine is bijvoorbeeld acetylsalicylzuur.
•De arts om de lijst van alle risicoproducten vragen. Sommige mondspoelingen, antiroosshampoo's of producten tegen likdoorns kunnen bijvoorbeeld aspirine bevatten.
•Samen met de arts een lijst maken van de geneesmiddelen die men wel mag innemen (interessanter dan een lijst geneesmiddelen die men niet mag innemen), die regelmatig moet worden bijgewerkt.
Goed om weten
Het risico van een fataal contact is uitzonderlijk en er bestaat altijd een geneesmiddel dat het medicijn waar men allergisch voor is, kan vervangen.
(bron: e-gezondheid.be)