Ondertussen zit ik al enkele weken op een halve dosis.
en dit gaat wel goed al merk ik wel dat gevoelens zoals schuld (meestal onterecht), humeurigheid, herhalende gedachten, angst wel wat terug komen. Niet op het niveau dat k terug men 'normale' dosis wil nemen.
Maar toch al wel dat ik er over ben beginnen nadenken.
Als het leven makkelijker is met een AD waarom er dan mee stoppen?
Kunnen we niets meer aan en verwachten we alle dagen zonneschijn?
is dat niet onrealistisch?
ad's zit in de top van de meest geslikte medicijnen.
Hoe denken jullie hierover?