De dag waarop je moeder sterft,
de dag die al je dagen
Van dan af aan wat grijzer verft,
al hou je niks te klagen
Je hebt je goeie vrienden nog,
die staan je ook dichtbij
En als je soms een minnaar zoekt
dan staan ze in de rij
Maar niemand zal meer weten
hoe je met je pop kon spelen
En niemand zal nog ooit
je vroegste vroeger met je delen
De dag waarna je nooit meer
kwetsbaar wezen kan en klein
De dag waarop je nooit meer kind zult zijn.

'Geen kind meer' - Karin Bloemen