Gezondheid: Depressie

[jolanda27]

Depressie

Tranen vloeien eindeloos
Nee, ik ben niet boos.
Machteloosheid viert hoogtij
kan er met m'n verstand niet bij.
Laat mij maar alleen met m'n verdriet
niemand die mijn ellende ziet.
Hallo Jolanda, wanneer ben je er weer?
Sorry, een andere keer.
Nu even niet, zal ik maar zeggen
want het valt een ander toch niet uit te leggen.

Jolanda (2004)

[jolanda27]

Het gedicht heb ik geschreven toen ik midden in een forse depressie zat.
Ik dacht dat ik er nooit meer uit zou komen, en dat dit gevoel nooit meer over zou gaan.
Ik weet nog hoe vreselijk machteloos ik mij voelde, en dat het in mijn hoofd 24 uur per dag maalde, ik kon niet uit de negatieve spiraal van mijn gedachten komen. Ik voelde me heel klein, waardeloos en mijn zelfvertrouwen was gedaald tot nul. Ik moest mij letterlijk door de dag heen slepen.
Ik weet wel dat ik de depressie verschrikkelijk vond en dat ik dacht dat het nooit meer over zou gaan. Soms hoopte ik dat het allemaal gewoon ophield, omdat ik dan "rust" in mijn hoofd zou hebben.
Ik wilde het verwoorden.
Er is hoop voor andere mensen, ik ben er ook weer uitgekomen.
Iedereen die met een depressie kampt wens ik héél erg veel sterkte, want ik weet hoe het voelt.

[Elisabeth9]

Depressie is een verschrikkelijk iets lijkt mij Jolanda....

het wordt nogal eens verward met overspannenheid of gewoon heel druk in je hoofd maar er zit wel degelijk verschil in...tegen echte depressie's slik je medicijnen en in het ergste geval wordt je opgenomen om zo in therapie weer een beetje beter te worden en wat meer rust te creeren in je hoofd....vreselijk moet dat zijn...mensen zeggen snel "ik ben depri" maar de werkelijke betekenis kennen ze niet goed..erg somber zijn ken ik wel maar dat gaat na een paar dagen wel over....akelig dat je dat moet meemaken Jolanda....
veel goeds gewenst als het weer de kop opsteekt.....

Liefs Elisa....

[dotito]

Mooi gedicht Jolanda, en mooi verwoord, laat me even terugdenken aan mijn moeilijke periode!


Het is iets verschrikkelijk dat men zoiets meemaakt, ook ik kan er van meespreken(zelfs tot zelfmoordneigingen toe) Is zo dat er weinig mensen "geen begrip" voor hebben, omdat je het niet altijd ziet aan de buitenkant. Je leert pas in deze situatie u echte vrienden kennen. Is een verschrikkelijk iets met heel veel pijn/verdriet/machteloosheid!! En hoe komt het de ene mens wel de andere niet???


Hoe krijgt een mens zoiets dokters zeggen van......"je maakt te weinig serotonine aan". Maar naar mijn persoonlijke mening is het gewoon dat de emmer vol is in een mensenleven en die dan overloopt over en dat het zo niet meer verder kan in iemands leven. En inderdaad als je in de depressie zit, ziet het einde van de tunnel niet, tot dat je eruit bent, en dan pas kan je het een plaats geven. En hopen/bidden dat het nooit meer terug komt. Zelfs je grootste vijand wens je dit niet toe!


Mooi dat je het heb neergepend, te weten dat ik en nog anderen niet alleen zijn. Zodat je hier toch het gevoel krijgt dat we elkaar begrijpen!!


Heel veel liefs


do

[jolanda27]

@ Do,
Jij weet hoe het is. Voor mij zijn de mensen die mij toen zijn blijven steunen echte vrienden. Er is inderdaad veel onbegrip, deze maatschappij is niet makkelijk voor mensen die depressief of sensitief zijn.
Je ziet het niet altijd aan de buitenkant, en er zijn ook mensen die het gewoon niet snappen. Een echte depressie is niet dat je je een paar daagjes niet "happy" voelt. Je kunt gewoon nergens meer van genieten. Je ziet de zon wel schijnen, maar je ervaart het niet. Je neemt het niet in je op. Het is net of alle schoonheid verdwenen is en je in een uitzichtloos zwart gat zit. Je neemt ook niets meer in je op. Dat gaat ook niet, want het maalt 24 uur per dag in je hoofd.
Waarom krijgt de een het wel en de ander niet?
Dat is niet zo makkelijk. Ik heb het gekregen om te kunnen "overleven"in een voor mij uitzichtloze situatie. Ik had veel te lang op mijn tenen gelopen, over mijn grenzen heen laten gaan. Geven, geven en nog eens geven. Op een gegeven moment is de bodem bereikt.
Er kan ook iets moois uit voortkomen. Als je uit de depressie komt. Voor mij was het een pas op de plaats maken, je leven overzien. Jezelf weer oppakken, het leven weer te leren genieten, vooral de kleine dingen. Het zit hem niet in het grote. Ik kan van kleine dingen ontroerd raken.
Mijn ervaring is wel, dat je je leven lang gevoeliger blijft na de depressie. Dat wil zeggen, ik kan minder goed tegen stress. Maar als je dat weet kun je daar rekening mee houden. Dat geldt voor mij, ik weet niet of andere dat ook zo ervaren.
@ Elisabeth, ook dank voor jou medeleven. Ik ben nu niet meer depressief, de oorzaak van mijn depressie is opgeheven! Ik heb een maatje voor het leven gevonden, daar ben ik iedere dag opnieuw dankbaar voor.
Mijn tip naar andere is; Schroom niet om hulp te zoeken als je er niet uitkomt. Je hebt het al moeilijk genoeg als je erin zit.

[sietske763]

@ lieve Do,
ik ben het helemaal met je eens, alleen.............
ik geloof ook zeker het serotinine verhaal,
mijn depressie dateert van bijna 20 jaar geleden,
ben allang niet meer depressief, maar stop ik met die pillen dan gaat het weer mis(zonder AD)
dus zit ik bijna zeker weten met het serotonine verhaal in mijn bovenkamer.
daarom zeg ik vaak niet dat ik AD slik, maar ""pret pillen""

[jolanda27]

@ lieve Do,
ik ben het helemaal met je eens, alleen.............
ik geloof ook zeker het serotinine verhaal,
mijn depressie dateert van bijna 20 jaar geleden,
ben allang niet meer depressief, maar stop ik met die pillen dan gaat het weer mis(zonder AD)
dus zit ik bijna zeker weten met het serotonine verhaal in mijn bovenkamer.
daarom zeg ik vaak niet dat ik AD slik, maar ""pret pillen""

@ Sietske,
Natuurlijk kan dat ook. Ik heb ook een vriendin die geprobeerd heeft om te stoppen en toen ging het gelijk mis. Zij moet ook haar hele leven AD blijven slikken, dat weet ze ook. Daar kun je niets aan doen, die pech kun je hebben.
Heb jij eigenlijk veel bijwerkingen van de AD na zo'n lange tijd Sietske? Of valt dat wel mee?

[sietske763]

@Jo,
heb totaal geen bijwerkingen met dit middel, de SSRI,s vond ik erger....
dus ik snap niet waarom sommige psychs geen klassieker willen geven,
ik had al wel een psych ""op leeftijd"" en hij werkte veel met prothiaden, een middel dat ongeveer 30 jaar geleden veel gebruikt werd.
na al die jaren voelt het gewoon alsof dit een lichaams eigen stof is....

[dotito]

@Jo,


Nee....deze maatschappij is inderdaad niet makkelijk je moet altijd maar presteren, blijven doorgaan, mensen geven precies niet meer om elkaar. Is ook altijd druk druk druk....Heb zo is mensen in oog gehouden op straat toen ik op de bus zat. En dan heb ik soms echt met hun te doen hoe gejaagd de mens van tegenwoordig is! En dan verschiet men dat men ziek word of stress/depressie krijgt. Oké, een mens gaat niet dood van te werken als men gezond is, maar te is te hé



En dat verhaal van jou klinkt me bekend in de oren, want zo heb ik het ook ervaren. Ook ik heb te lang over mij heen laten gaan. En ook ik ben een overgevoelige persoon net zoals jij, en heb veel stress. Ik voel mensen hun vreugde/verdriet/miserie ect....heel snel binnenkomen. Mensen kwamen vroeger met hun miserie altijd naar mij, precies of ik trok dat aan. Tot ik zei nu is het genoeg. Als je altijd maar geeft....geraak je op net zoals bij jou. Jij bent ook een gevoelige persoon, en sietske ook dat voel ik aan de manier hoe jullie schrijven. Ik moet soms ook bewust afstand van mensen, anders komt dit niet goed, weet niet hoe dat bij jou is? Oké en je moet geld hebben om te leven dat is waar. Maar je kan evengoed gelukkig zijn met minder,en genieten van de kleine dingen volledig mee eens! En fijn dat je er een maatje voor leven hebt aan overgehouden! Want in nood leer je snel u echte vrienden kennen!!



Denk dat dat komt bij mij dat ik zo overgevoelig ben, omdat ik een ook moeilijke jeugd. En ook u karakter hé. Ik ben op jonge leeftijd snel bloot gesteld aan een zware verantwoordelijk! Ik was 17 jaar toen mijn vader mij buiten heeft gegooid, net zoals ze een vuilzak op straat zetten Met heel veel miserie en stress toen. Ik haat hem daar nog voor. Ga er nu niet over uitwijden. En ik heb het ook een plaats moeten gegeven. Zo heeft ieder van ons hier hun eigen verhaal!!



@Sietske,

En ik ben echt blij voor je lieve schat, dat die "pretpillen" jou een leven geven, en jou gelukkig maken in zekere zin. Moest ik ze kunnen verdragen zou ik dat ook nemen. Maar ik heb teveel bijwerkingen van AD.


liefs do xxx