Mensen komen in mijn leven om een bepaalde reden.
Een seizoen of een heel leven.
Als ik weet om welke reden het is, weet ik wat ik voor die ander kan doen. Als iemand in mijn leven is om een reden, is het gewoonlijk omdat ik een behoefte heb geuit.
Ze zijn gekomen om mij te helpen door een moeilijkheid heen, mij te begeleiden mij ondersteuning en fysiek, emotioneel of spiritueel te helpen. Zonder dat ik iets verkeerd doe, of zomaar op een moment, doet of zegt een persoon iets om de relatie te beëindigen.
Soms gaan ze dood, soms lopen ze weg.
Soms keren ze zich tegen mij en dwingen mij tot een standpunt.
Wat ik dan moet realiseren, is dat ik aan mijn behoefte heb voldaan, mijn wens is vervuld, het werk is gedaan.
Het is tijd om verder te gaan.
Sommige mensen komen in mijn leven voor een seizoen, omdat het mijn beurt is om te delen, te groeien of te leren.
Een ander kan mij een ervaring brengen van vrede of die ander brengt mij aan het lachen.
Die ander kan mij iets leren dat ik nog nooit gedaan hebt.
Die ander kan mij ongelooflijke vreugde geven.
Geloof het, het is echt, maar soms slechts voor een seizoen.
Relaties voor de duur van mijn leven, leren mij levenslessen, dingen waar ik op kan bouwen.
Het is aan mij, die lessen te accepteren, en om er zelf iets mee te doen.
Ik hou van die personen en stop wat ik hebt geleerd in al mijn relaties en situaties van mijn leven.
Ik zal moeten accepteren dat mensen komen en gaan in mijn leven.
Het doet mij telkens weer pijn, pijn in mijn hart als mensen gaan in mijn leven, om wat voor reden ook.
Als iemand sterft kan ik niks meer. Alleen de pijn voelen en accepteren, dat zo het leven is.
Bij elk afscheid komt er een litteken bij in mijn hart, dat zal zo bij een ieder zijn