Hee allemaal,
Ik ben 16 jaar en zit midden in een stress tijd..
Ik hoop dat jullie de tijd ervoor willen nemen om mijn verhaal te lezen!
Als eerste ben ik echt NIET HAPPY met m'n lichaam. Ik voel me vreselijk dik, lelijk, en baal er enorm van. Ik weet dat ik niet zo dik ben dat ik niet meer door de deur kan, maar ik voel me echt vreselijk.
Daardoor ben ik mezelf gaan proberen te veranderen, door af te vallen, en op die manier te hopen dat ik een leuke zomer tegemoed ga. Lekker in bikini op het strand zonder dat ik me super onzeker voel, en dat iedereen me raar aankijkt omdat ik overgewicht heb.
Dus ben ik manieren gaan bedenken om af te vallen. Ik wist dat mijn moeder niet een speciaal dieet hield, maar heel simpel, 3 maaltijden per dag, geen tussendoortjes maar heel veel water drinken. Dat leek mij wel een mooi 'afval schema', maar voor mijn gevoel duurdat te lang, want de zomer komt al snel, en ik wou veel sneller afvallen. Dus ben ik maar tot de conclusie gekomen om de hele dag alleen maar water te drinken, en alleen s' avonds avondmaal te nemen. Dus gewoon 1 bord en meer niet. Dat ben ik gaan doen, en ik viel in 5 dagen 2 kilo af! Ik was super enthoussiast en ben er mee door gegaan. Totdat ik niet meer kon.. ik was helemaal bekaf, en kon s 'avonds geen stap meer zetten, zo moe was ik elke avond. Ik had natuurlijk helemaal geen energie binnen gekregen door zo te eten. Ik ben toen na een week gestopt en nu voel ik me zo vreselijk klote:s . Ik denk dat ik vanaf morgen maar weer te beginnen want ik kan niet zo met mezelf leven. Echt niet :s.
En het tweede is dat ik nu al 3 maanden niet ongesteld ben geworden.. Ik heb in de zomervakantie, dus in juli, 1 keer sex gehad. En het erge is dat ik het niet wou, ik was er niet aan toe, maar heb het toch gedaan omdat ik geen nee durfde te zeggen, want ik schaamde me dood.. Niemand weet dit ook want ik durf er niet over te praten.. Maarja, ik heb dus toen sex gehad, en was toen aan de pil. Dus ik was sws niet zwanger, ben daarna ook gewoon ongesteld geworden, dus dat kunnen we wel uitsluiten. Maar ik ben nog steeds niet ongesteld, terwijl ik gestopt ben met de pil. Ik heb nu wel al 2 weken last van buikpijn, ik heb het gevoel dat ik ongesteld ben, alleen ik heb geen bloedverlies. Ik snap er helemaal niks van en durf niet naar de dokter want ik ben bang dat ze een inwendig onderzoek wilt doen.. en daar zit ik echt heel erg tegenop..
En het derde is school..
Ik zit in de derde klas, en doe het nu voor de tweede keer. Omdat ik vorig jaar te veel onvoldoendes had.. ik doe nu wel m'n best, maarniet hard genoeg want ik sta er nu 3, en ga ik dus net op het randje over. Dus ik ben heel erg met school bezig, en ook nog al die andere dingen erbij..
En het vierde is dat ik elke avond ruzie heb met m'n vader.. hij doet zo raar tegen me, maar ik doe meestal niks verkeerd!:s Hij reageert overal zo kattig en fel op, dat ik daar alleen maar opstandig van ga doen. En dan hebben we ruzie. en m'n moeder is overspannen door alle stress die ze ook heeft, en m'n broer zit in de schulden en z'n vriendin is nu 10 weken zwanger. Maar hun hebben dus ook heel veel aan hun hoofd, omdat ze nog geen eigen huis hebben, en m'n broer is al 24, bijna 25, en m'n schoonzus 18, bijna 19. Dusja, niet bepaald een lekkere sweer in dit huis en daar wordt mijn stress ook alleen maar erger van.. ik heb 2 dikke blauwe strepen onder m'n ogen, wallen dus. Ik slaap slecht, en kort..:s
Ik weet het allemaal even niet meer :s
Ik denk nu zo over het leven dat ik er wel mee kan stoppen omdat voor mijn gevoel ALLES fout gaat.. en wat hier staat is nog niet eens alles, ik heb 2 x zoveel dingen die allemaal fout gaan..
En wat ook heel erg is, dat ik op kleine dingetjes heel fel kan reageren omdat ik voor m'n gevoel nergens meer tegen kan, en ik merk ook aanmezelf dat ik een super kort lontje heb, en dat is niet leuk want ik word veel sneller boos op mensen en leraren. Ik wordt er ook vaak uitgestuurd in de les en m'n ouders worden dan boos en snappen niet dat ik er zo doorheen zit..
Ik merk ook dat er alleen maar negatief wordt gepraat over alles, en dan wordt het alleen maar erger :s
Ik weet het allemaal niet meer en kan er ook moeilijk over praten met mijn ouders, en met m'n vrienden. Ik kan heel erg brutaal reageren als ik het ergens niet mee eens ben. Maar daar baal ik echt heel erg van want zo ben ik helemaal niet.. :s
Ik hoop dat iemand mij begrijpt en er misschien een oplossing voor heeft want ik trek het echt niet meer :s
X Linda