Hai,
Ik loop er al een tijdje mee rond, maar ik durf het eigenlijk tegen niemand te zeggen.. Ik ben nogal bang voor mezelf. En niet zo'n beetje ook.. Vanaf mijn 17e (ik ben nu 21) vind ik mezelf al vies en stond ik al opvallend lang onder de douche. Ik heb geen smetvrees, want ik vind het niet erg om vies te worden. Ik ben zelf al vies genoeg. Buiten dit kan ik ook moeilijk tot liever gewoon helemaal niet naar mezelf kijken. Spiegels en ramen vermijd ik zonder moeite door gewoon naar de grond te staren. Mijn ouders geven volgens mij ook niks om me, want ze hebben nog nooit iets aan me gemerkt. Ik woon al 2 jaar niet meer thuis, maar op mezelf in een appartement. Mijn huis is een grote troep omdt ik niks om mezelf geef en het me dus niks uitmaakt hoe mijn huis eruit ziet, sinds mijn verhuizing heb ik ook nog nooit iemand binnen gelaten, ik heb geen vrienden en werd als kind creselijk gepest met mijn rode haren. Mijn haar is inmiddels donkerder en daardoor word ik gelukkig ook minder nagekeken op srtraat.
Aan seks doe ik trouwens niet, ik vind het nog viezer dan mezelf. En ik kan me daarnaast ook niet voorstellen dat er ooit iemand zal zijn die iets m me kan geven. Ik ben lelijk, ik stink en ik ben vies!!
Ik heb geen baan en leef van een uitkering. Het gaat steeds slechter met me en ik kom steeds minder buiten. Die bezorgservice van de ah is voor mij dus een fijne uitkomst
Maar ik weet dat ik zo niet voor altijd kan blijven leven. De gedachte om met mijn leven te stoppen wordt dus ook steeds aantrekkelijker, in tegenstelling tot mezelf.
Ik ben ten einde raad en weet niet meer wat ik moet doen. Is er iemand die tips voor me heeft????
Xxxx, Inkypinky