Mislukte galoperatie

[azziepazzie]

All,
2004 is voor mij niet top begonnen. Na een eerste foute diagnose werd op 1 januari een acute galblaasontsteking geconstateerd. Op 2 januari ben ik daaraan geholpen. De arts die mij opereerde gaf aan dat het een 'routine' operatie zou worden, die middels een kijkoperatie uitgevoerd zou worden. Na 4 dagen wilde de artsen mij naar huis sturen maar dat heb k geweigerd en na het zeuren om extra controle kwamen ze erachter dat ik 1,5L gal in mijn buik had staan. Er is pr ongeluk de grote galweg doorgeknipt en er lekt dus gal uit de lever in mijn buikholte.Vanaf dat moment is alles misgegaan, van verpleegkundige akties tot aan het aanleggen van een drain. Nu ben k 5 buikoperaties en een beschadigde lever, een buikvliesontsteking en 2 weken IC verder. Ik heb een grote drain onder mijn lever liggen voor de lekkage en enkele weken geleden hebben ze een kleine drain in mijn kleine galweg in de lever geplaatst omdat daar stuwing ontstond. Nu ben k thuis aan het revalideren en wacht op een hersteloperatie. Hierbij gaan ze mijn dunne darm aan de lever (kleine galwegen daarin) hechten. Ik kan er niets over vinden op internet en ben benieuwd naar verhalen over zo'n hersteloperatie en namen van spe******ten op dit gebied. Ik word geholpen in UMC St Radboud te Nijmegen.
groetjes
Astrid

[Aad]

Astrid,
gezien de datum van jouw bericht is hopelijk het ergste achter de rug. Mijn vrouw ligt momenteel in het ziekenhuis sinds 2 dagen op de IC na een mislukte galoperatie. Er is veel gal in de buikholte gekomen (4 dagen verwaarloosd), de nieren werken slecht, zij heeft een buikvliesontsteking en een drain voor galafvoer. Graag hoor ik meer over jouw ervaringen: hoe lang duurde het voor je op de IC weer wat ging opknappen? Hoe is de herstellende operatie inmiddels verlopen?
Hopelijk een reactie. Groeten
Aad

[carry]

Hallo lezers,
Ook ik heb veel pech gehad na het verwijderen van mijn galblaas. Er is een lekkage opgetreden, die pas na ruim twee weken werd erkend na veelvuldig aandringen dat ik de afschuwelijke pijn echt niet meer kon verdragen. Er is toen na overplaatsing naar een academisch ziekenhuis ter plekke 3 liter gal uit mijn buik gedraineerd. Nu een aantal weken en vele complicaties later ben ik lichamelijk en geestelijk een wrak door de vele pijn die ze mij zo lang hebben laten lijden. Ook ben ik bang voor blijvende schade aan mijn ingewanden, die zolang in het gal hebben gelegen. Ik ben nu op zoek naar mensen die hetzelfde hebben meegemaakt om ervaringen uit te wisselen. Bovendien ben ik benieuwd of er mensen zijn die ook juridische stappen hebben ondernomen tegen het ziekenhuis. Ik ben dit wel van plan, omdat ons prive-leven het zwaar te verduren heeft gehad. Ik was net 4 maanden geleden bevallen van een zoontje en had al een dochtertje van 2 en aangezien mijn man en ik een eigen zaak hebben, was het voor mijn man zeer belastend om alles nog in goede banen te leiden.
Ben dus benieuwd en hoop in contact te komen met mede lotgevallen...
Groetjes Carry

[azziepazzie]

Hoi AAd,
Sorry dat ik nu pas reageer...hopelijk is met jouw vrouw alles goedgekomen. Met mij wel na 9 operaties...De IC tijd was behoorlijk heftig. Ik heb 2 weken in gesedeerde toestand gelegen en de boodschap was dat de artsen mij niet konden redden dat moest mijn lichaam zelf doen. Bel me als je wat meer wilt weten
06-51564896
gr. astrid

Astrid,
gezien de datum van jouw bericht is hopelijk het ergste achter de rug. Mijn vrouw ligt momenteel in het ziekenhuis sinds 2 dagen op de IC na een mislukte galoperatie. Er is veel gal in de buikholte gekomen (4 dagen verwaarloosd), de nieren werken slecht, zij heeft een buikvliesontsteking en een drain voor galafvoer. Graag hoor ik meer over jouw ervaringen: hoe lang duurde het voor je op de IC weer wat ging opknappen? Hoe is de herstellende operatie inmiddels verlopen?
Hopelijk een reactie. Groeten
Aad

[elsa]

ja, ook heb zo'n verhaal meegemaakt. Vandaag zijn de stents uit mijn galwegen gehaald. Wat een drama's meegemaakt. Ook lang gelegen, veel heel veel pijn gehad, buikspoeling gehad, twee drains in de buikholte, buikvliesontsteking, twee keer ercp en de nodige andere blunders. Over een maand weer controle, omdat de leverfuncies nog niet in orde zijn. Ben erg bang voor verklevingen in mijn buik.

[Waaromik?]

Bij mij een vergelijkbaar drama. 3 Jaar geleden. Galblaas verwijderd, ± 15 min. na de operatie meteen weer een pijn-aanval. (alsof ik al niet genoeg aanvallen had gehad tijdens de "wachtlijst"!!) Om een lang verhaal kort te houden, 3 dagen na de operatie een lekkage geconstateerd. Met spoed op een Zondag-ochtend een stent geplaatst met een ERCP. Na deze actie nog een week in het ziekenhuis gelegen. Volgens de artsen was het "clipje" die de galweg afsluit, eraf geschoten. "Tsja, meneer, kan gebeuren"... 3% van alle galblaas operaties gebeurt er wel zoiets... Na dit alles ben ik 10 maanden bezig geweest met onderzoeken. Van lactose-tests tot MRI scans. Ik had namelijk darm klachten en pijnen rondom de ex-galblaas. Eindconclusie: Ik heb aan dit alles een spastische-darm overgehouden. Waarschijnlijk door een zenuw-beschadiging van de dikke darm. Ook heb ik soms last van "verklevings pijn". Ik heb wel het idee dat dit met de jaren wat minder word. Ik heb inmiddels vrede met alles wat er gebeurt is. (MISLUKT!)
Alleen het feit dat als ik iemand pijn zie lijden, ik géén medelijden meer voel...En als die pijn betreft je eigen kinderen is, is dit géén leuke eigenschap!! (Heb laatst uitgerekend dat ik ± 80 uur extreme pijn heb meegemaakt!)
Ik zit nog te denken om via het operatie-verslag de desbetreffende chirurg-in opleiding- nog te benaderen voor een exacte uitleg over wat er nou precies is mis gegaan...
Groet, T. (36 jaar)

[Tommy1]

Beste mensen,

Jullie verhalen klinken mij helaas bekend in de oren. Mijn vader heeft maanden geleden ook een galblaasoperatie gehad. Om ook dit verhaal maar in te korten, galwegen doorgeknipt (foutje....) en een week of 8 geleden een geslaagde (?) hersteloperatie. Galwegen weer aangesloten (wel omleiding). Mijn vader is 75. Was altijd fit (hele leven zwaar lichamelijk werk gedaan), maar nu heeft hij veel pijn. Op bed gaat het wel, maar gedurende de dag wordt deze steeds erger. Hij moet medicijnen afbouwen (wat hij ook doen), maar pijn wordt niet minder. Met name tramal schijnt niet best te zijn. To the point nu. Vraag: wordt deze pijn nog wat minder? Wat zouden jullie hem aanraden, veel bewegen of juist veel rusten. Waarom heeft hij nu nog steeds veel pijn? Heeft voeding invloed? Zij er alternatieve manieren van pijnbestrijding? Een hele lijst vragen. Ik hoop dat iemand wil reageren.

Iedereen veel sterkte.

Oh ja...in de tussentijd kregen we ook nog ff te horen dat mijn zusje een uitgezaaide vorm van borstkanker heeft. Deze is niet meer te genezen. Ze krijgt nu de rest van haar leven iedere week chemo.

Wil niet zielig doen (heeft niemand wat aan), maar als oudste zoon + broer lig is 's nachts best wel een een potje te janken.

Sterkte jullie allemaal (gelukkis schijnt de zon vandaag).

Tom

[winters]

Graag zou ik wat meer willen weten betreffende de herstel operatie galwegen. Mijn man is met een kijkoperatie geopereerd mislukt dus bloedvat geraakt toen een gewone operatie galweg doorgesneden na verschillende ziekenhuizen veel pijn ellende buikvlies ontstkeing 5 liter gal in de buik terecht gekomen in het UMCG in Groningen. Daar gelijk weer geopereerd en drains geplaats nu wachten op de herstel operatie.
Heeft iemand daar ervaring mee. We zijn nu bijna 4 maand verder met heel veel ellende , pijn beperkingen en niet kunnen werken.
Is hier juridisch ook wat aan te doen ?
graag reacties.

[linda73]

Bij mij is er ook gal in de buikholte gelopen na een galblaas verwijdering.
Via een ERCP een stent geplaatst deze is ook weer verwijderd maar ik blijf klachten houden van pijn.
Het lijkt wel of er een orgaan een pompende beweging maakt. en het geeft een brandend gevoel.( net onder de ribben bij het borstbeen) Weet iemand misschien wat het is?

[flexmaid]

HI, bij mij is in juni 2006 mijn gal eruit gehaald, sinds deze tijd heb ik dezelfde pijnklachten als jij aangeeft. Ook die pompende beweging..

[aimee62]

Ik ben 2 weken geleden geopereerd aan mn galblaas en ben blij dat ik deze verhalen niet van te voren gelezen heb. Maar ja dat zou niet uitgemaakt hebben, hij moest er toch uit.Had al bijna 2 jaar klachten, koliekaanvallen dier erg pijnlijk waren maar mbv pijnstillers uiteindelijk toch over gingen. Ik had zo'n aanval misschien 2 a 3 keer per jaar, dus nog wel te overzien. Alleen de laatste aanval van ruim 2 weken geleden, ging niet over na 600 mg ibuprofen, een injectie met diclofenac en een zetpil met diclofenac (en dat alles in 3 uur tijd, dus daar zou je toch wel iemand van de pij mee moeten kunnen afhelpen, niet dus) Toevallig had mn eigen huisarts die nacht dienst en zij heeft me naar het ziekenhuis gestuurd om me die dag te laten opereren. Dus binnen enkele uren lag ik op de OK.
De operatie was goed gegaan, maar ik bleef pijn houden in mn rug onder mn schouderbladen en vlak onder mn rechterborst dus boven het litteken (had de uitgebreide operatie). Echte wondpijn had ik gek genoeg niet, of de andere pijn overheerste dat kan ook. Ik kreeg pijnstillers maar t hielp niet.
Ik heb wel in de nacht na de operatie en de volgende morgen vroeg behoorlijk wat gal overgegeven. herkent iemand dit?
Maar goed ik heb 4 dagen na de operatie een echo gehad van het operatiegebied, de volgende dag zijn er foto's gemaakt van mn hart en longen en weer een dag later hebben ze contrastvloeistof ingespoten en kreeg ik een CT scan omdat ze dachten dat ik misschien een longembolie had. Gelukkig hebben ze niks kunnen vinden, maar de pijn bleef, nu na ruim 2 weken is het gelukkig wel minder geworden.
Was paar dagen geleden op controle bij de chirurge en zij vermoed dat het een kneuzing is van spieren of ribben, veroorzaakt tijdens de operatie.
Alleen toen ik nog in het ziekenhuis lag (heb er een week gelegen), hebben ze 4 dagen na de operatie de eerste helft van de hechtingen eruit gehaald en een dag later de 2e helft. Weer een dag later is een deel van de wond opengeprongen en nog steeds niet geheeld, komt nog elke dag bloed en pus uit. Wie herkent dit?

[pita1]

Ook ik wil graag even iets kwijt over een mislukte galblaasoperatie. Bij mij is het in dec.2004 mis gegaan en ook galwegen doorgehaald en lever geraakt na galblaasverwijdering en na 11 dagen was ik zo ziek dat ik het niet meer uithield van de pijn en de arts zei "je ben niet ziek"" de volgende dag kreeg ik een echo na dagen nuchter en zeuren en toen kwam er 7 liter gal uit mijn buik. 2 drains geplaatst en na 7 weken naar huis om aan te sterken voor een hersteloperatie in amc . In juni2005 en in november2005 hersteloperaties gehad na veel complicaties, gal teruggeven via sonde en 30 kg lichter was ik in januari 2006 drainvrij. Maar ik bleef klachten houden misselijk, ziek en steken in mijn rechterribbenboog. In September 2006 ging het weer mis en was mijn herstelde galgang (een van de 3 aansluitingen op mijn darm) weer gaan dichtzitten. Ook weer proberen te verwijden om weer toeloop van gal in mijn darm te krijgen d.m.v. drain al met al niet gelukt, dus werd er verteld dat ik mijn rechterkant van mijn lever zal worden verwijderd en ik dan op links verder moest leven. Maar dat deel was te klein om te overleven dus kreeg ik in Maart 2007 een leverembolisatie rechts in de lever en nadat de lever voldoende gegroeid was heb ik afgelopen september de laatste herstel operatie gehad. Na die operatie weer complicaties gehad abces en vocht achter de longen en hele zware antbiotica eind november infuusvrij. In januarie 2008 nog alcohol (6x) via de drain tegen de lever aangespoten om het lekken tegen te gaan. Ook dit is niet helemaal gelukt nu is de drain begin maart uitgehaald en kijken of het niet meer gaat lekken en tot nu toe gaat het 5 weken redelijk goed. Lang verhaal met veel tegenslag wie herkent dit?
gr.pita1

[tmc]

jee Pita1!! Dit is helemaal hels! Ik dacht dat mijn verhaal al erg was maar dit slaat alles! Ik hoop dat het nu beter blijft gaan met je. Heb je nog ooit de chirurg gesproken die de galblaas operatie heeft uitgevoerd? en hoe reageerde hij/zij? Zou je juridisch stappen kunnen ondernemen?

[Déylanna]

Als ik al deze verhalen zo lees, over dat er (weer) een galblaasoperatie is mislukt, dan vraag ik me toch echt af of sommige artsen opereren met hun ogen dicht!!!!!!
Bij mij is de galblaas verwijdering redelijk goed gegaan. Althans, dat wil zeggen dat ik er beter van af ben gekomen dan de meesten hier. Bij mij hebben ze tijdens de verwijdering mijn darm doorgeprikt waardoor alles vanuit mijn darm in mijn buik liep. Gelukkig ontdekte de chirurg dit tijdens de operatie en heeft ze het lek gedicht, anders was het misschien ook wel anders afgelopen. Ik vraag me eigen af of ik al die pijnen die ik nu nog steeds heb, kan toewijden aan die fout tijdens die operatie.
In ieder geval gebeurt het steeds vaker dat er een galblaas operatie mislukt. Bij een buurtje van mij, is het ook mislukt. Bij haar hadden ze het clipje te ver naar de lever toe gezet waardoor de lever compleet werd afgesloten, met als gevolg een leverontsteking!!!
Om alles weer te herstellen heeft ze drie operaties moeten ondergaan.
Bij sommige artsen zet ik zo mijn vraagtekens...................

[tmc]

DR.Rauws in het AMC!! De beste op dit gebied. Hij is schijnbaar ook de arts geweest van Pr. Bernard. Hij is ook heel aardig.
Ik weet niet of hij ook zo ervaren is op het gebied van je vader natuurlijk maar ik weet wel dat hij heeeeel goed is en zowieso is het amc het beste ziekenhuis in Nederland op het gebied van Maag, darm, lever.
succes!

[raymondg.]

Vorige jaar is mijn gezondheid drastisch verandert. Het begon in augustus acute pijnaanval in mijn rechter ribbenstreek maar na het slikken van paracetamols was het weg. Tweede week van oktober begon ik te hoesten wat ongeveer 5 weken duurde. Heb toendertijd 4 verschillende huisartsen bezocht in hun kliniek maar wist niet wat het was omdat mijn longen schoon waren. Kreeg toen weer aanval bij mijn ribbenstreek. Uiteindelijk eind november doorwewezen naar westeinde ziekenhuis Den Haag. Waarbij ze bij mijn echo een zeer zeldzame lever en maag tuberculose hadden bevonden. Toen begon het echte ellende van pijn. 24 uur per dag voor de volgende 3 maanden. Het begon daarna een beetje beter te worden. Maar in April kreeg ik last van mijn galblaas. Elke maand wel een aanval. Ik ben nu pas eindelijk een beetje hersteld van mijn tuberculose. Helaas moet nu blijkbaar mijn galblaas verwijderd worden. En het moet zo wie zo op een conventionele wijze gebeuren sinds mijn maag niet helemaal hersteld is. Ik lees al deze verhalen en dan zie ik het een beetje somber in. Maar tussen de lijnen lees ik dat ik beter naar het AMC Amsterdam moet gaan voor een chirurg?

[koeien101]

Hallo,

Zo wat een verhalen zeg. Nou ik heb er dus ook nog eentje. Ook complicaties bij het verwijderen van mijn galblaas. @1 februari werd ik geopereerd in Winterswijk. Ze hebben mijn galblaas verwijders d.m.v. een kijkoperatie. Na de operatie was ik al gelijk misselijk en had ik veel pijn. Voor beide kreeg ik dus medicijnen. "savonds heb ik nog over gegeven en het bezoek naar huis gestuurd. Ik voelde mij behoorlijk slecht. "s nachts om een pijnstiller gevraagd omdat ik behoorlijk wat pijn had. Volgens de verpleegster moest ik mij ontspannen, maar uiteindelijk toch pijnstillers gekregen, naast de paracetamol.
De volgende dag mocht ik naar huis, dat was op een vrijdag! Ik voelde mij nog berhoorlijk ziek! Thuis lukte het zitten niet, dus meteen het bed ingedoken. De hele dag misselijk en de huisarts er nog voor opgebeld. Ik kreeg wat van haar tegen de misselijkheid. Het hele weekend, was rampzalig.(maximale hoeveelheid paracetamol en dyclofinac geslikt) Ontzettend veel pijn, erg misselijk en kon niet van bed komen. Maandagmiddag naar chirurgie gebeld. Ik kon mij komen melden bij de speodeisende hulp. De 20 minuten durende auto rit was een behoorlijke ramp! Mijn man moest echt heel rustig rijden en vooral niet door hobbels enz. rijden. In het ziekenhuis kreeg ik een soort morfine en ik werd opgenomen. De volgende dag een echo gehad, er bleek een kleine hoeveelheid gal (volgens de artsen) in mijn buikholte te zitten, waarschijnlijk iets gelekt bij het opereren. Volgens de artsen kon het lichaam dit zelf wel weer opruimen. Ik vroeg of ik misscghien een buikvloiesontsteking kon hebben, maar hier was volgens hen geen sprake van. De hele week heb ik de maximale pijnmedicatie gehad, incl. spuiten die mij verdoofden. Ik geloof morfine. Volgens een arts kon ik donderdags wel naar huis, want er was gebleken uit de echo dat ik niet veel mankeerde. Gelukkig heeft de volgende dag de chirurg die mij had geopereerd hier wel een stokje voor gestoken en ik kon blijven. Moest ook wel met zoveel pijn. Vrijdags ben ik Met de ambulance naar Enschede vervoerd voor een ECRP, misschien dat er nog een galsteen in mijn galbuis zat. Helaas konden ze niet door de galbuis kijken, want deze was verdikt en rood. Wel zagen ze de galsteen zitten. Dus moest ik over een week weer terug voor een nieuwe ECRP. Ik werd weer terug gebracht met de ambulance naar winterswijk, het ziekenhuis waar ik al lag. Het ging hard met mij achteruit, ik at niet meer en nog steeds veel pijn en pijnmedicatie. Volgens de verpleging moest ik ook niet teveel op bed blijven liggen, meer wandelen en meer recht op lopen. Ik deed mijn best, maar het lukte gewoon niet. Dit zei ik ook! Dit werd meerdere keren herhaald in die week. Die dinsdag erop heb ik weer een ech gehad en had ik nog steeds buikvocht in mijn buikholte. Weer werd er gezegd dat het lichaam dit wel zelf opruimde en ik geen buikvliesontsteking had. Mijn buik voelde soepel aan, dus dit kon geen buikvliesontsteking zijn. Een verpleegster zij tegen mij dat mijn pyama-broek wel erg strak zat en dat ik beter een andere kon aandoen. maar deze zat die week daarvoor veel minder strak. Gek, ik werd dikker terwijl ik niks at!
Vrijdags weer een ECRP gehad en dit keer konden ze de galsteen er wel uithalen. Nu zou het snel beter met mij gaan, werd mij verteld. Ik had waarschijnlijk hevige koliekaanvallen, veroorzaakt door die zwevende galstee. Ook hadden ze geloof ik een stentje geplaatst die er zes weken later uit zou gaan. Ik ging weer terug met de ambulance naar winterswijk. Ik had veel pijn en het leek steeds slechter met mij te gaan. Zaterdags werd besloten om mij naar een 1 persoonskamer te vervoeren en hebben ze besloten om mij een ruggeprik te geven, zodat ik verdoofs was en geen pijn meer zou hebben. Wel weet ik nog dat ik het steeds benauwder kreeg. Er kwamen steeds meer verpleegsters om mijn bed en ineens werd ik overgebreacht naar de IC. Daar werd ik aan de zuurstogf gelegd en kreeg ik van alles toegediend via een infuus. Ik kon blijkbaar niet blijven en moest naar een ander ziekenhuis en daar naar de IC. Dus weer met de ambulance naar Enschede! Daar werd een arts opgeroepen en ondertussen werd er gezegd dat ik behoorlijk ziek was en in kritieke toestand verkeerde. Enschede had een overdracht van Winterswijk gekregen, waarin maar liefst 1 zinnetjes stond: Mevrouw heeft wat napijn van de operatie"Ook Enschede kon mij niet helpen, want de IC zat met een MRSA bacterie. Dus werd ik met laaiende sirenes overgebracht naar het ziekenhuis in Almelo, waar ik ook weer terecht kwam op de IC. Er werd een scan gemaakt, waaruit bleek dat er liters gal in mijn buikholte was gelekt en je raad het al, een zeer ernstige buikvliesontsteking. Er werden direct drie drains geplaatst en zo werd het gal in mijn buik gedraineerd. Ik kwamm aan de beademing en het draineren bleek onvoldoende te zijn. Ze hebben mij de volgende dag meteen geopereerd en mijn hele buik gespoeld. Meerdere organen waren hierbij aangetast. Ze hebben een stent geplaats in mijn galweg, omdat ze dachten dat de adere dus niet goed had gewerkt. Na een kleine week op de IC, heb ik nog 2,5 week in Almelo gelegen. Maar het gal bleef komen. telkens werd er weer een nieuwe stent en een grotere geplaatst, maar niets hielp. Ik bleef ziek en knapte niet op. Almelo heeft toen besloten om contact te zoeken met professor Rauss van het AMC! hij heeft alles scans (en dat waren er heel veel) goed bekeken en zag meteen wat er mis was. Ik had een extra vertakking aan de galwegen, in Winterswijk over het hoofd gezien en dus de verkeerde doorgeknipt en de clipjes op de verkeerde plaats gezet. Dus was de galvertakking niet afgedicht en lekte er gal in mijn buikholte. Dus in feite lekte er al 5 weken lang gal in mijn buikholte. Ook zaten er 2 clipjes in aan mijn galweg, wat er maar 1 hoorde te zijn. Normaal gaat er 1 clip mee naar buiten. Ze zetten er twee op een galweg. ! om de galblaas af te sluiten en de andere om de galweg naar de lever af te sluiten. Dus de galweg wordt doorgeknipt tussen de twee clipjes. Dus conclusie: Verkeerde galweg door geknipt, waar helemaal geen clipjes opzaten. In het AMC hebben ze een drain in mijn lever en kapotte galweg gelegd. Uiteindelijk nog bijna 3 weken in het AMC gelegen. In totaal 8 weken lang in het ziekenhuis gelegen! NU is het 8 maanden later en ik ga elke zes weken naar het AMC voor een nieuwe drain. Waarschijnlijk moet ik nog voor een hersteloperatie. Maar met deze drain loop ik nog een tijje. Het zal bij elkaar zeker een jaar gaan duren, als ik geluk heb dat ik uitgedokterd ben!
Helaas hebben wij nooit een excuses of een belletje van winterswijk gehad hoe het met mij gaat! Er is zelfs geen medisch verslag aanwezig over de twee weken dat ik in Winterswijk heb gelegen. Onze huisarts heeft al vele malen gebeld, omdat ze het medische verslag wil hebben, maar helaas heeft ze dat nu, acht maanden later nog steeds niet gekregen. Tja, moeilijk he, om voor je fouten uit te komen! We hebben een gezin met twee kleine kinderen, waar ik veel van heb gemist. Onze oudste is er behoorlijk gestrest van geraakt en heeft nachtmerries over ziekenhuizen en plast weer geregeld in haar broek. Echt zielig. Zelf ben ik nog lang niet de oude en voel me in korte tijsd 10 jaar oude geworden. Daarnaast altijd moe en nooit fit!

Dit was mijn verhaal over een echte medische misser!

Groetjes ariel

[tmc]

Dinsdag 4 november [/B]mijn verhaal bij de AVro OP NEDERLAND 1. mEDISCHE mISSERS!! 21.10 UURKIJKEN! het gebeurt dus vaker en inderdaad geen schuld of sorry totdat..... ze horen dat ze negatief in het nieuws komen.

[rob-angie]

Beste Ariel,
Het is inmiddels alweer een tijdje geleden, maar hoe gaat het nu met je?
Als ik jou was zou ik alsnog een advocaat zoeken die het dossier voor je opvraagt, omdat er een klacht moet komen voor de tuchtcommissie en een schadeclaim eist. Met die schadeclaim haal je niet de ellende weg maar dan heb je hun wel te pakken. Ik heb ook nog steeds erg veel pijn, maar ik wil iedereen aanraden om in contact te komen met proffessor gauma in het AMC
Hij helpt mij ook, en hij ziet meteen alles!!
Ik kreeg mijn dossier binnen van het andere ziekenhuis en tot mijn verbazing stonden daar allemaal blunders, en dat is niet aan mij verteld ik moest het dus lezen uit mijn dossier, echt schrikbarend..maar ik heb nu wél bewijs dat ze een medische misser hebben gemaakt.
Sterkte iedereen

[rob-angie]

Beste Rob-angie,

Hoe heb je dossier gekregen?? En wat is er bij jou precies gebeurt.

Bij mij is de hoofd galkanaal doorgeknipt en heb zes stent in de galwegen zitten dit nu een jaar, maar toch heb ik het gevoel dat er niet alles wordt gezegd. Ook ik loop bij het AMC ziekenhuis mijn arts heet dokter Rauws is één van de beste in Nederland wordt gezegd maar ja vindt hem wel arrogant. Ik heb ook een advocaat ingeschakeld alleen heb ik het gevoel dat we niet echt een band hebben. Ik heb wel de medische dossier van het ziekenhuis gekregen waar het fout is gegaan, maar moet ik er van uit gaan daar alles eerlijk in staat vermeld en wat er mis is gegaan?? ik vindt dit zo moeilijk allemaal. Maar ik accepteer dit niet en zal tot het einde dit aanvechten en mijn gelijk krijgen hoop ik maar alles wordt onder tafels geschoven in de medische wereld..

Dit is mijn verhaal die ik gestuurd heb naar een letsel/medische misser advocaat
Ik ben Angela de Wit en ik ben 29 april jl geopereerd aan mijn galblaas
die was ontstoken doordat ik eerst 5 nachten op de EHBO heb gezeten.
Iedere nacht weer met de auto 25 kilometer rijden voordat ik werd geholpen daar was ik nog
2 uur verder, maar dat is begrijpelijk en daar klaag ik ook niet over. Ik ben dus op 28 april in de nacht
weer heen gegaan en gezegd dat ik blijf en dat ze mij moesten helpen. Er werd ook onmiddelijk een chirurg
gebeld om naar mij te kijken en die concludeerde dat mijn ogen geel waren en dat ik ook koorts had.
Dus ik werd opgenomen en de volgende dag werd ik geopereerd. Na de operatie vertelde de verpleging dat alles goed was gegaan en dat ik als het mee zat 1 mei naar huis mocht. Ook omdat ik nog zo geel zag moest ik nog even
blijven. Ik kreeg echter weer aanvallen van koliek pijn, en dat vond ik vreemd omdat de galblaas verwijderd was en de stenen waren ook weg. Ik ben dus gaan vragen waar die pijn vandaan kwam en ze konden mij alleen maar zeggen dat het napijn was. Een verdere antwoord kreeg ik niet en daar moest ik het maar mee doen. Dit hele gebeuren is op 20 april begonnen.

De dag na de operatie verliep niet prettig, ik had erg veelpijn en de pijn werd alleen maar erger maar ze konden me niet vertellen wat er nu ook daadwerkelijk aan de hand was. De dag van ontslag was 1 mei en ik ging met pijn naar huis en belande in de avond weer op de EHBO met heel erg veel pijn, het ga me flauwtes en hartkloppingen.
Ze konden niets vinden en ik ging weer naar huis. 7 mei hield ik het echt niet meer uit en belande weer op de eerste hulp en ik werd opgenomen en eerst werd er een echo gemaakt, daaruit bleek dat ik ongeveer 5 liter gal zure gal had in mijn buikhlote en er werd een drain geplaatst door een leerling en die moest mijn huis eerst verdoven en heeft dat helaas niet gedaan, dus hij drukte de drain zo door mijn buik heen naar de buikholte. Die meester die hem de dingen leerde vroeg hem later nog of de huid en de buik verdoofd was. UHHH nee dat ben ik vergeten maar de drain zit goed op zijn plek. De meester kon alleen maar zeggen ''oké'' schandalig noem ik dat, maar ja wie ben ik?

De drain deed niet goed zijn werk helaas want er kwam niets uit. Ik werd op 9 mei ontslagen met drain en moest 6 weken wachten. Eenmaal thuis lag ik op bed met hoge koorts en pijn, ik ben weer teruggegaan en ik belande weer in het ziekenhuis bed. Ik kreeg op 15 mei een ERCP om het achtergebleven steentjes te verwijderen. Wat een drama is dat zo'n onderzoek, normaal krijg je een roesje en dan merk je niets, maar ik heb alles meegemaakt en dat 2x aan toe.
Er werd mij echter niets verteld en ik vroeg er wel naar maar ze moesten denk ik hun mond houden want ik hoorde niet of het gelukt was. Ik mocht weer naar huis en belande later weer in het ziekenhuis op de eerste hulp met mijn drain. Een leerling chirurg vertelde mij de drain te willen verwijderen, en zonder mij eerst te vragen of ik dat wilde zonder eerst een echo te maken was ie al verwijderd. Er zat namelijk een breuk in de drain, dus kon het gal niet meer weglopen. Ik heb géén echo gehad om te zien of er nog gal zat in mijn buikholte maar aan de pijn te voelen zat er nog heel veel gal.
Ik heb daarop gezegd dat ik nooit meer terug wilde komen naar dit ziekenhuis en toen mijn dossier opgevraagd en die mocht ik de volgende dag halen, mits ik even in gesprek wilde gaan met de chirurgen die mij hebben geholpen tijdens de operatie. Maar dat wilde ik niet, ik wilde mijn dossier hebben en meteen weg, ik heb ze nog wel even gevraagd of hun konden regelen dat ik naar het AMC mocht en dat hun dat wilde realiseren voor mij. Uiteindelijk kon ik pas na smeken en smeken op 4 juni terecht bij proffessor gauma in het AMC MDL. Ik heb nadat ik thuis was van het ziekenhuis mijn dossier gelezen en kwam tot een schrikbarende ontdekking:

29 april is tijdens narcose/operatie mevr de wit wakker geworden en is rechtop gaan zitten, tijdens het rechtop zitten is met haar spieractiviteit het galzakje opengeknapt en de steentjes zijn daardoor gaan dwarrelen door de buikholte, dat de stenen zijn gaan dwarrelen is er een gallekkage ontstaan waardoor het galzuur overal naartoe loopt.

<<< Dit alles is mij niet verteld maar het staat wel op papier.

Op 15 mei is er een ECRP geweest en dat is mislukt, geen steen verwijderd.
<<< is mij ook niet verteld

Op 17 mei is er een 2e ECRP geweest en ze hebben een stent geplaatst maar steen is niet verwijderd.
<<<< hebben ze mij ook niet verteld.

Ik was er dus van overtuigd dat alles goed zat en dat het alleen maar zoals ze mij vertelde NAPIJN was.
Ik bleef echter wel geel zien, en tot op de dag van vandaag zie ik nog steeds geel.
En heb heftige pijn en door morfine is die pijn te onderdrukken, ik voel echter die stents zitten en ik heb het gevoel dat er de hele tijd een brok in mijn keel zit. Ik weet tot op de dag van vandaag nog steeds niet wie mij geopereerd heeft. Waarom vertellen ze het mij niet?

Ik wil graag die chirurg aanpakken op zijn fouten en zijn geheimhouding tegenover mij en ik laat mij niet afschepen met sorry.

[rob-angie]

O vreselijk ik lees dit en de tranen rollen over mijn wangen, ik heb er geen woorden voor wat mij betreft moeten we hier echt iets aan doen desnoods naar de overheid stappen en ons stem laten horen dit is toch op een legaal manier een mens vermoorden echt onmenselijk.

Ik ben overgeplaats naar het AMC Dokter rauws is daar wel de beste in, hij behoort bij één van de beste mdl artsen in Nederland ook had ik ergens gelezen dat hij prins Bernard heeft geholpen niet dat het wat uit maakt maar dat zegt wel dat hij goede arts is .


Zoals ik eerder had vermeld ik had een koliek aanval en moest opgenomen worden maar was dat maar niet gebeurd die opname dan had dit kunnen worden voorkomen. Ook toen ik daar lag in het Slotervaart ziekenhuis heb ik voor de operatie de chirurg niet gesproken ook werd mij niet verteld hoe zo'n galblaas operatie gedaan moest worden en wat eventuele mis kan gaan maar ja.

Maar je moet echt eissen om die dome chirurg te spreken, ik begrijp niet waarom de artsen omhoog worden geprezen het lijken wel goden natuurlijk heb je goede artsen maar ook gekke arten die beter een slager kunnen worden. De chirurg is verantwoordelijk op dat moment hij is de geleerde en niet wij, wij zijn van de wereld tijdens de operatie ons leven ligt in hun handen op dat moment, dus waarom moeten ze zwijgen echt corruptie. De overheid moet hier wat aandoen men gaat voor iets kleins en wordt des levens verminkt en de kwaliteit van het leven is waardeloos na zo'n mislukte operatie.

Ook ik begrijp niet waarom ik zes stent heb in de galwegen, galwegen doorknippen dat kan toch niet meer hersteld worden ik heb er geen vertrouwen meer in vooral omdat het om lever gaat zo'n orgaan moet fit zijn en als zulke kleine mini aderen worden geknipt zal het nooit meer zijn zoals het was al dat getrek en tijdens een ercp om een stent te plaatsen kan nooit goed zijn denk ik.

Als je wil mag je me ook bellen

Beste Angela

Vroeger stotterde ik heel erg en dat werd met de jaren minder en was bijna geheel weg..
gal verspreid zich door mijn buikholte en komt overal, je kan gal zuur vergelijken met zoutzuur, het vreet alles weg, nu denk ik dat mijn middenrif is aangetast want ik kom nu helemaal niet meer uit mijn woorden.
En stotteren is echt een vervelend probleem.
Ik wil zo graag weten wie mij geopereerd heeft, maar iedereen zwijgt

[koeien101]

Beste Rob-Angie,

Sorry, dat ik zo laat reageer op je bericht. Je vroeg hoe het met mij gaat. Er is weer heel veel gebeurd de afgelopen tijd. Helaas ben ik nu na 1,5 jaar nog steeds onder behandeling in het AMC. De meeste radiologen en artsen ken ik al aardig goed. Ik heb 10 maanden een drain gehad. Deze ging er enkele keren per ongeluk uit, waardoor ik weer heftige koorts kreeg. Ik kon nog niet geopereerd worden, om een nieuwe galweg aan te leggen, omdat mijn buik in een zeer slechte toestand was en ook mijn conditie de wensen over liet. Dus dan maar een drain. OOk waren mijn leverwaarden erg slecht. Na enkele malen hebben ze per ongeluk de drain die via mijn lever werd geprikt ook in een vistel van mijn dunnen darm geprikt. Op deze manier had ik het geluk dat ik geen zak meer aan mijn drain hoefde en de gal kon afvloeien via mijn dunnen darm. Ze hebben toen geprobeerd dat het littekenweefsel van de vistel een gangentje rondom de drain zal gaan vormen. Dit lukte. Daarna hebben ze dit gangentje via de drain een stuk of 6 maal gedotterd. Dus wijder gemaakt tot 8 mm. Na 10 maanden drain werd hij er uiteindelijk uitgehaald en had ik als het ware een nieuw galweggangentje van de lever naar de dunne darm(wel heel onnatuurlijk). Perfect, leek het, want dan hoefde ik de zware operatie niet te ondergaan, een nieuwe galweg aanleggen van de dunne darm. Wel werd mij verteld dat het weer dicht kon slippen en ik alsnog geopereerd moest worden. Ik was de derde persoon bij wie ze dit hebben gedaan, het komt vrij weinig voor. Dus ze hadden weinig vergelijking met anderen. Helaas was ik de eerste week van januari alweer terug in het AMC. Pijn, misselijk enzovoorts. Er is een scan gemaakt, maar hierop leek niet veel te zien. Maanden lang ben ik op bezoek geweest bij Gauma en ze wisten niet precies waar het vandaan kwam. Want mijn leverwaarden lieten geen afwijkingen zien. Een maand geleden heeft mdl-arts Rauws weer een ERCP bij mij gedaan en de galwegen opgespoten met contrastvloeistof. Dit alles onder een roesje en ik heb er niets van gemerkt. Of liever gezegd ik weet er niets meer vanaf. Want zodra hij bij het kapotte gedeelte aankwam sprong ik haast van de tafel, zo'n pijn had ik.Werd er later door art Rauws en Prof, Gauma verteld. Al gauw werd het duidelijk dat mijn galweg weer behoorlijk is gaan dichtslippen. Afgelopen donderdag weer bij prof, gauma geweest. En je raad het al, ik word alsnog geopereerd, want ik zal binnen nu een.........? weer behoorlijk ziek worden, omdat er geen gal meer weg kan. Ja de chirurg in Winterswijk heeft er een potje van gemaakt. Momenteel weeg ik nog 48,5 kg. Sinds december weer 6 kilo afgevallen. IK voel me dan nog steeds erg zwak, vaak misselijk en ben niet in staat mijn werk uit te voeren. Prof, Gauma heeft me berteld wat mij te wachten staat en hoe de operatie eruit gaat zien. Er word een nieuwe galweg aangelegd van een stukje dunnen darm. Dit houst in dat er eerst een stukje dunne darm tussen mijn dunne darm wordt weggenomen, dit stukje dunne darm wordt dan weer bevestigd aabn de kleinere galwegen in mijn lever en met een omleiding weer aan mijn dunne darm bevestigd. Het wordt een vrij grote operatie en ik zie er als een berg tegenop. Maar ja, ik heb weinig keuze, want als ik ziek word en mijn lever het weer voor een deel gaat begeven, ben ik nog langer onderweg en moet de operatie alsnog gebeuren. Verder ook bij de anestesist geweest. voor de operatie krijg ik eerst nog weer en nieuwe drain. Hopelijk door interventieradioloog van Lienden. Dat is echt een ontzettende lieve man. Hij heeft meestal de drain in mijn lever gelegd. (Elke 6 weken) en heeft mij ook gedotterd. Met hem hebben we heel veel gesprekken gehad en hij heeft ons ontzettend goed begeleid, het afgelopen jaar en vorig jaar. Echt een arts uit duizenden, vonden wij. Als er iets met me was konden we altijd bellen. En ook al was hij een dagje vrij dan nog konden we hem bellen en dan zorgde hij wel dat er iemand voor mij in het AMC klaar stond om me te helpen. Ken je hem ook? Hij tekende ook altijd op papier hoe alles eruit zag enzo. Ook prof. Gouma is inderdaad een geweldige arts. Ontzettend aardig en ookhij tekend alles zo goed uit en laat alles via foto's zien. Ein augustus word ik geopereerd. Vlak voor de operatie krijg ik een ruggeprik, deze is alvast voor na de operatie. Deze verdoving blijft er enkele dagen in, zodat ik geen pijn heb. Daarnaast krijg ik nog de gewone narcose. Ja erg spannend hoor. Ben jij ook geopereerd.
En hoe is het nu met jou?
Zoals ik op dit forum zie zijn er heel wat mensen bij wie de operatie met vele blunders is mis gegaan. Zelf ben ik nog erg jong en mijn kinderen zijn nog erg klei. Dat vind ik nog het ergste van alles. Mijn dochtertje van 5 heeft er erg onder te lijden en ziet er nu alweer tegenop dat ik weer geopereerd word. Het is haar allemaal niet ontgaan dat ik 6 dagen op de ic heb gelegen en 8 weken door heb moeten brengen in het ziekenhuis. Zij heeft er heel van van overgehoudfen, met name dat ze nog steeds heel erg gestrest is. Morgen moeten we met haar naar de kinderarts, om te kijken of er wat aan te doen valt. Ze heeft elke dag buikpijn! Ook mijn zoontje van 2 heeft natuurlijk een moeilijke tijd achter de rug. Hij kan mij niet vertellen wat hij voelt, want daar is hij nog te klein voor. Maar ik heb het idee dat ik zijn ontwikkeling voor de helft niet meemaak. Vooral die tijd dat ik in het ziekenhuis lag. Ik heb ze nauwelijks gezien. Want met al die slangentjes en apparatuur aan mijn lijf durfden ze niet. Zo heb ik mee gemaakt dat mijn zoontje in 1 keer 2 maten grotere schooentjes aan had, toen ik thuis kwam, ook had hij in 1 keer al zijn tandjes in de mond. Hij kon veel meer praten enzovoorts. Erg raar hoor, allemaal. Bij mijn dochtertje schreef ik dat allemaal op, maar van hem heb ik dat niet. Maar goed, het is niet anders. Zelf ben ik nog vaak emotioneel en heb iok huilbuien en erg veel nachtmerries. Vooral toen ik er bijna tussenuit piepte. We zijn inmiddels al bijna een jaar bezig met de echtsbijstand. Ze zijn nog steeds medische gegevens aan het verzamelen. Omdat het AMC nog niet klaar met me is, missen ze telkens weer medische gegevens. Maar ik zou ook graag nog het medische tuchtcollege willen aanschrijven. Hoe moet ik dit doen? Weet jij dat of iemand anders dat? Er zijn behoorlijke grote fouten gemaakt bij mij en ze zijn wel erg nalatig geweest. door 2 weken lang gal in mijn buik te laten lopen en dan keihard zeggen dat ik niks mankeer. Vervolgenss blijkt dat ze mijn galbuis hebben doorgesneden en ik een ernstige vorm van buikvliesontsteking heb. Na 5 weken ziekenhuis werd het AMC pas ingeschakeld. Daar werd pas gezien dat mijn galbuis was doorgesneden. Als er eerder was gehandeld had het er voor mij een stuk beter uit gezien. NU blijft het de vraag of ik weer 100% de oude word. Ook Prof,. gaouma kon mij die zekerheid niet geven.

Groetjes Ariel

[koeien101]

Hallo Latie,

Ik weet inmiddels wel wat een galwegletsel is, want ik zit er al bijna 1,5 jaar mee. Ik weet natuurlijk niet hoe ver je er nu mee bent. Maar als jou lever goed wekt en het kan alleen met stents af dan doen ze dat. Ik weet wel dat ze de stents plaatsen als er gaatjes/scheurtjes in de galwegen zitten. Dit kan weer dichtgroeien met een stent. Ook werken ze vaak met een pTC drain. Maar bij mij is ook de hele galbuis doorgeknipt en dat kunnen ze alleen maar herstellen door een operatie. Van de dunne darm een nieuwe galgang maken. Het kan dus wel herstellen, d.m.v. een operatie. Hoe voel je je nu? Dit alles doet het AMC. Misschien kan ik je helpen enkele vragen te beantwoorden. Natuurlijk ben ik geen arts maar wie weet kan ik je tenminste een beetje helpen. Ik heb wel gehoord dat een galwegletsel een zee langdurige zaak kan zijn. Natuurlijk ligt het er wel aan in wat voor een mate je het hebt. maar zoals ik jou verhaal lees is dat ook behoorlijk mis gegaan. Eigenlijk zouden we met z'n allen een keer bij elkaar moeten komen. Zodat je het er goed met elkaar over kan hebben. Ik lees steeds vaker galwegletsel verhalen, maar heb het idee dat de chirurg er altijd goed vanaf komt. Een vereniging voor galwegletsels bestaat niet. Waar je met je lotgenoten je pijn kunt delen en hoe je duidelijk kunt maken dat dit soort fouten echt niet kunnen. Natuurlijk kan die fout wel, want het blijkt ook volgens het AMC nogal vaak te gebeuren 125 keer per jaar. Bij sommigen zijn de galwegen moeilijk te zien. Maar wat ze in het AMC ook zeggen, de chirurg die die fout heeft gemaakt wil er geen sorry voor zeggen en is er ook veel te nalatig in. Meestal laten ze de patient te lang liggen en dan is het kwaas al geschied.
Dus wie weet zijn we zelf in staat om er nu echt eens een keertje wat aan te doen. Samen staan we sterker dan alleen.

Groetjes Ariel

[koeien101]

Beste Ariel,
Het is inmiddels alweer een tijdje geleden, maar hoe gaat het nu met je?
Als ik jou was zou ik alsnog een advocaat zoeken die het dossier voor je opvraagt, omdat er een klacht moet komen voor de tuchtcommissie en een schadeclaim eist. Met die schadeclaim haal je niet de ellende weg maar dan heb je hun wel te pakken. Ik heb ook nog steeds erg veel pijn, maar ik wil iedereen aanraden om in contact te komen met proffessor gauma in het AMC
Hij helpt mij ook, en hij ziet meteen alles!!
Ik kreeg mijn dossier binnen van het andere ziekenhuis en tot mijn verbazing stonden daar allemaal blunders, en dat is niet aan mij verteld ik moest het dus lezen uit mijn dossier, echt schrikbarend..maar ik heb nu wél bewijs dat ze een medische misser hebben gemaakt.
Sterkte iedereen

Hallo Rob-Angie,

Gisteren heb ik ook een berichtje terug gestuurd op dit forum. Ik zie het er alleen niet opstaan, dus probeer ik het maar opnieuw. Sorry dat ik zo laat reageer, ben erg met mezelf bezig geweest en nog steeds behoorlijk aan het klungelen. Je kent mijn verhaal al he, over die dramatische ervaring wat betreft galblaasverwijdering. Mijn verhaal staat hierboven. helaas ben ik nog syteeds onder behandeling in het AMC. De meeste doktoren, zoals chirug, mdl-arts en interventieradiologen heb ik de laatste tijd goed leren kennen. Een vriendelijk team en over hun heb ik dan ook geen kwaad woord te spreken. Prof. Gouma is een ontzettende lieve arts en heeft de laatste tijd behoorlijk wat moeite voor mij gedaan. Ik heb 10 maanden een drain gehad die ze uiteindelijk van de dunne darm tot in een vistel van mijn darmen hebben gelegd. Hierdoor kon er vanuit de vistel om de drain littekenweefsel groeien, wat uiteindelijk een gangentje ging vormen. Een nieuw onnatuurtlijk galgangentje. Deze hebben ze zes keer gedotterd via de drain. Elke 6 weken. Uiteindelijk was de gang 8 mm breed. Voldoende om er gal door te laten lopen. Conclusie: geen operatie, dus geen nieuwe galbuis maken van de dunne darm. het risico was echter wel dat de onnatuurlijke gang van littekenweefsel weer dicht kon groeien en dat ik alsnog moest geopereerd worden. Na de drainverwijdering nog steeds veel pijn, vooral bij het ademhalen, eten ging slecht, misselijk en bijna alles kwam er weer uit. OOk had ik regelmatig verhoging tot koorts. In januari laat interventie-radioloog van Lienden een scan maken van mijn galwegen, lever enzovoorts. Deze laat geen directe afwijkingen zien en ook mijn leverwaarden blijken niet gestegen te zijn. Waarschijnlijk last van verklevingen, verteld Guoma mij. Hij laat wel regelmatig bloed prikken, maar hierin wordt niets afwijkends gevonden. In april nog steeds veel pijn en 4 kilo afgevallen. Gouma vind wel gek dat ik nog steeds pijn heb en heeft de scan nogmaals met de radiologen en artsen bekeken. Omdat ik ook een zwelling aan de buitenkant van mijn draingaatje heb, en de scan laat zien dat het draingangentje naar de galbuis nog open is, laat Gouma een echo van mijn lever maken. Het gangentje laat zien dat hij weer dicht lijkt te zitten. Dat is een goed teken, want boinnen twee weken moet het draingangentje dicht zitten, ander zou het gal de verkeerde kant op kunnen lopen. Uiteindelijk naar MDL-arts Rauws en een ERCP, dan maar weer. Hij heeft toen mijn galwegen opgespoten met contrast, dit alles onder een zwaar roesje. Dus ik heb er niks van gemerkt,wel gevoeld, maar dat weet ik niet meer. Toen RAuws bij het kapotte deel aankwam, sprong ik zowat van de tafel, vertelde hij ons later. Zo'n pijn had ik. De galgang was weer behoorlijk dichtgeslipt. Conclusie: Alsnog geopereerd worden en een nieuwe galgang aanleggen van een stukje dunne darm. En dan alles weer aansluiten via een omleiding. Een grote operatie en zwaar. Deze staat eind augustus op het programma. Dus ik heb nog een lange weg te gaan. Met nog veel leed. Want ik moet er weer 10 dagen voor in het ziekenhuis liggen, weer een grote wond erbij. Ik zie er als een berg tegenop. Wel krijg ik voor de operatie weer een drain die er een tijd in moet blijven. Ook Krijg ik voor der narcose een ruggeprik, die enkele dagen erin blijft. Zodat ik na de operatie verdoofd ben en gelukkig niets voel. Ondertussen ben ik nog 6 kilo afgevallen en ben nu nog 48 kilo. Dus het werd ook hoog tijd dat er iets gaat gebeuren. Mijn leven is op het moment in puinzooi, moe, lusteloos en alles is teveel. Ook de emoties zijn bij mij hoog opgelopen. Ik zit nu al 1,5 jaar in de ziektewet en heb met sinds de dag vande galblaasoperatie nooit meer de oude gevoeld. Jammer want ik heb nog twee jonge kinderen, die drie dagen in de week bij de oppas zijn, omdat ik zelf de opvoeding niet kan doen.
Het is toch erg dat er zoveel galblaasoperaties fout gaan en vooral dat de artsen veel te nalatig zijn en er mee heen klungelen. EEn galbuis doorknippen is nog daar aan toe. Maar op tijd handelen kunnen/ willen ze niet. Want dat is hun fout tioe geven. Van excuses hebben ze nog nooit gehoord. Verschillende artsen in het AMC hebben al tegen mij gezegd, wij moeten hun fouten maar weer oplossen. Gelukkig kan dat, en doet het AMC er heel heel veel moeite voor. De interventieradioloog, van Lienden heet hij, die bij mij meestal een nieuwe drain aanprikte of verwisselde mogen de meeste artsen een voorbeeld aan nemen. Zo meelevend aardig en altijd bereikbaar. Er hoefde maar iets te zijn en hij stond voor je klaar. En zo zijn er meer in het AMC. Je wordt tenminste als mens behandeld en niet als een nummer. Ik zeg wel eens de direnarts doet het beter dan de gemiddelde arts in Nederland. Daarmee wil ik zeggen dat de dieren vaak een betere behandeling krijgen, zij worden als dier gezien en niet als een nummer. Tja, eigenlijk te gek voor woorden, maar het is wel zo.
Zelf krijg ik binnenkort een eigen website. Hierop is alles te lezen wat mij is overkomen en wat er te gebeuren staat. De website is bedoeld voor iedereen die een galwegletsel heeft mee gemaakt en er mee te maken heeft. Maar ook voor familie, vrienden en kennisen. Op zo'n manier blijven ze op de hoogte, en hebben wij de vele telefoontjes niet thuis. Vorig jaar stond die bij ons en bij mijn ouders 8 weken lang roodgloeiend. Soms 30 telefoontjes per dag. We hopen dat op deze manier dit minder temaken, vooral straks voor de volgende operatie.
Misschien is leuk dat we met z'n allen eens bij elkaar te komen en dat we er met z'n alles iets aan kunnen doen. Ik ben ook benieuwd hooe het verder met jou en jullie gaat?
Hopelijk hoor ik van je!

Groetjes Ariel

[koeien101]

Beste latie,

Ja het is dramatisch allemaal. Ik kan me helemaal voorstellen hoe je je voelt hoor. En zeker als je nog zo jong bent. IK denk alleen wel dat je op de artsen van het amc moet vertrouwen, omdat hun nou eenmaal heel erg goed zijn wat betreft galwegletsels. DE beste van de heel europa wordt zelfs gezegd. Ze weten wat ze doen, geloof me. Wel zou ik als jou even bij prof. Gouma op internet kijken. Een galwegletsel is nou eenmaal een heel ernstig letsel. ZEker het doorknippen van de galwegbuis . Volgens Gouma is de kwaliteit van het leven sterk verminderd. Hij weet er heel veel van en heeft er allerlei onderzoeken na gedaan. Zelf vind ik het een goed idee om eens met elkaar aan de praat te gaan. Wie weet lucht dit op en komen we tot nieuwe oplossingen/acties. Maar gestraft worden zullen ze. WE gaan door tot het bittere eind. De chirurg krijgt zijn geld wel, maar ik krijg nog maar 70% van mijn loon. Terwijl ik geen fout heb gemaakt op het werk, maar moet er wel voor boeten. Het slaat echt werkelijk nergens op. Aanpakken die handel. Er mee naar de overheid is de enige oplossing.

Groetjes Ariel

[koeien101]

O ja, ik ben niet die vrouw van missers, al wilden ze ook mijn verhaal hebben. Waarschijnlijk komt deze volgend seizoen op tV, maar ik moet eerst mijn rechtszaak afwerken, anders kan het ziekenhuis weer opnieuw gaan tegen zitten.

[koeien101]

Oh ja latie, van Lienden is inderdaad een mooie man met een heel goed hart. IK ken hem inmiddels aardig goed. NU heb ik hem al een paar maanden niet meer gezien, omdat ik geen drain meer heb. Maar in augustus zal ik hem wel weer zien. Een hele goede dokter, die je graag van alles uitlegt. Soms nog beter dan een mDL-arts. Ook hij vertelde ons dat het galwegletsel doorknippen wel een fout is, maar vaak geen verwijtbare fout. Zijn vrouw is ook chirurg en die had het zelf ook een keer gehad. Alleen het toegeven van de fout is vaak erg moelijk voor chirurgen. Zijn vrouw had dat wel gedaan. De nalatigheid bij dit soort letsels is eigenlijk de grootste fout. Als je bij een galwegletsel snel handelt, is er vaak beter wat aan te doen. BIj langdurige gallekage wordt het in je buik een puinzooi. Zo hebben ze mij net voor de dood weg gehaald. Het had geen uur later meer moeten zijn. Ook bij mij werden de drie drains in mijn buik zonder verdoving geprikt. Dit kon niet anders want er moest met spoed gehandeld worden, was geen tijd meer voor.

Groetjes Ariel

[rob-angie]

Lieve Ariel

Jeetje meis wat een toestand,
Ik ben 16 juni weer geholpen, volgens het kennermer gasthuis in haarlem die mijn galblaas heeft verwijderd en waar het vreselijk mis is gegaan (lees mijn verhaal).
heeft mij verteld dat er nog 1 stent zat en 1 grote steen in mijn galgang.
Het AMC vond echter 3 stents en 12 stenen, normaal duurt een ercp een uur, ze zijn met mij 2 half uur bezig geweest, ik ben ook behoorlijk beurs van binnen. In haarlem kreeg ik geen roesje, en in het amc heb ik niets gemerkt, ja het laatste kwartiertje omdat de stent vastgekleefd zat en ze die er niet uit kregen, en dat deed behoorlijk pijn, ik gaf daarop een harde kreun en weg was ik weer. Ze zijn in het amc zo vreselijk lief.
Prof Gauma is een fantastische kerel. Ariel, zoek op internet naar letsel advocaat Sneep
die kan jou verder helpen met het aanklagen van die arts, doe het nou want kijk eens hoe je gezin er onder lijdt.. je hoeft niet te wachten tot je weer beter bent, jij gaat nu een operatie ondergaan en hij doet ondertussen zijn werk en je krijgt zo af en toe een mailtje van hem binnen. Ik kan het trouwens iedereen aanraden het te doen.

Nou 17 juni thuis kreeg ik koorts (gister dus) ik moest mijn auto halen bij het amc en ging voor de zekerheid maar even naar boven naar de arts die mij heeft geholpen om te vragen of de koorts geen kwaad kon. Ik werd meteen onderzocht ja want koorts komt toch ergens vandaan, ik heb eigenlijk al koorts vanaf de operatie in haarlem, met pieken en dalen eigenlijk, ik ben sinds 20 april nog niet beter geweest eigenlijk. er werd gevoeld en gedrukt op de plek van de gal, dokters weten waar ze moeten voelen, als ik voel en druk merk ik nauwelijks iets, ik ging de grond van de pijn toen zij drukte, maar de pijn voelde ik ook weer in mijn rug, ik heb nog steeds gele ogen en er is bloed afgenomen
en mijn bloed is op ''kweek'' gezet, heb ik nog nooit van gehoord, bloed op kweek?????
Voor een eventuele bacterie in mijn bloed, opgelopen in haarlem!! Als ik vandaag een telefoontje krijg van het amc dan is het niet goed en word ik opgenomen. Wat een ellende allemaal voor ons alle.
Ik ga weer op bed liggen want er komt niets uit mijn handen, als ik al een stukje loop dan ben ik moe moe moe moe moe..

sterkte allemaal en jullie staan er niet alleen voor..
liefs van mij
angela

[Antonetta]

Hallo Ariel.

Ook ik heb een gallekkage gehad (mijn verhaal staat onder, de arts geloofd niet in gallekkage.).
Dit is nu ongeveer 12 weken geleden gebeurd, nog heb ik regelmatig last van pijn rechts onder/achter de ribben en een druk of er iets zwaars opstaat. Eten verdraag ik slecht, ik eet veel yoghurt met granen erdoor en fruit, dit gaat goed. En ik ben heel erg moe de hele dag door. Ook heb ik regelmatig koorts, niet zo hoog tot 38.5. Gisteren ben ik voor controle naar de chirurg geweest. Hij denkt dat de pijn komt door verklevingen, om uit te zoeken waar de vermoeidheid en koorts vandaan komt is er bloed geprikt. Over vier weken moet ik naar de mdl arts die gaat verder onderzoek verrichten. Het is dus nog even afwachten.

Het heeft jou ook niet mee gezeten, en je zit er nog middenin. Dat met twee kleine kinderen. Ik heb nog twee grote kinderen thuis wonen, en die zijn mij soms al te veel.
Ik vind het maar raar dat er geen verslag van de opname periode is, een ziekenhuis moet een patiënten dossier bij houden. Ik denk dat ze er liever niet vanaf willen, er zal wel veel mis gegaan zijn.

Ik ben bezig met een rechtszaak tegen de chirurg die mijn galblaas heeft verwijderd en die ik verantwoordelijk houd voor al de narigheid die hierna is ontstaan.
Ik heb intussen een patiënten dossier binnen, een moet er nog komen. Mijn familie had op zaal in het dossier zitten kijken, er stond oa verwaarloosde gallekkage in. Tot mijn verbazing kan ik dit nu nergens meer terug vinden, ik dacht hier iets moois mee in handen te hebben. Ik ga proberen het boven water te krijgen, het kan zijn dat de arts vond dat hij dit beter niet over een collega had kunnen schrijven, en het heeft verwijderd. Vanmiddag heb ik de eerste afspraak bij de advocaat, zij weet van mijn zaak en heeft al gezegd dat er redelijke kans van slagen is.

Ik raad je aan om als jij een rechtszaak tegen het verantwoordelijke ziekenhuis/arts wild beginnen, contact met een letselschade advocaat opneemt. Deze moet wel lid zijn van de vereniging van letselschade advocaten, dan kun je op een kleine eigenbijdrage na afhankelijk van je inkomen de advocaats kosten vergoed krijgen. Laat je door hem/haar goed voorlichten zo dat je niet voor onvoorziene kosten komt te staan.

GR Antonetta.

[koeien101]

Hoi Latie,

Ja dat las ik ook dat je met een galwegletsel 3 keer zoveel kans hebt om binnen 9 jaar te overlijden. Maar prof,. Gouma en Arts Rauws hebben hier nooi wat over genoemd tegen mij. Dus zou dat dan ook voor ons gelden vraag ik me af. Waar woon je? Ik in de achterhoek, provincie Gelderland.
Wie weet kunnen we snel wat afspreken. lijkt mij een heel goed plan. ZEg het maar.

Groetjes Ariel

[koeien101]

Hoi nog een keer een berichtje van mij, Latie. Ik heb prof. Gouma omdat hij dus chirurg is. HIj gaat mij opereren en een nieuwe galweg aanleggen. Vandaar. Hij is al heel lang mijn arts omdat ik eigenlijk vorig jaar al zou geoperrerd worden, dit kon toen niet omdat verschillende organen van binnen waren aangetast. Zoals darmen, alvleesklier en lever. Ik was te ziek, om de zware operatie te moeten ondergaan. Raws is meer de arts die je behandeld na een galwegletsel is mij verteld. Dus hij ziet de meeste patienten na de operatie.

Groetjes ariel

[koeien101]

Hoi latie, ik heb net twee berichtjes voor je geplaatst. Veel succes met lezen.

[koeien101]

Hoi Antonetta,

Ik heb via mijn rechtsbijstand ongeveer een jaar geleden mijn klacht al ingediend tegen de chirurg. Ze zijn er nog steeds mee bezig en het dossier ligt nu bij de medische adviseur. Hij moet dan bepalen of de chirurg schuldig kan worden bevonden. Nu heb ik al een tijd niets meer gehoord. Is het misschien beter dat ik het gelijk via een letsel advocaat doe? Ik vind het zo moeilijk, want ik heb natuurlijk niet voor niets een rechtsbijstand verzekering. Ben bang dat het mij handen vol geld gaat kosten en de zaak dan nog niet win.

Groetjes Ariel

[koeien101]

HI Hi Latie, Heb je nog steeds een drain. Waarschijnlijk niet, want anders had je van Lienden wel vaker gezien he? Pas maar op, straks word je nog verliefd op hem! Niet dat dat erg is, maar pas op. Wie weet lezen die artsen ook wel regelmatig dit forum. Zou me niks verbazen jou wel? Je bent nog vrijgezel toch? Wie weet wat de toekomst brengt. Heb je in elk geval wel lekker veel geld.
Ach ja, af en toe moeten we er inderdaad maar grapjes over maken, toch? Ik heb trouwens een ontzettende lieve man en twee schetige kindjes. Tja, en op mijn man ben ik gelukkig nog steeds smoorverliefd, kan er niet aan doen. Het is niet anders. Ik vond het zo erg dat ik acht weken lang in het ziekenhuis lag en het zonder hem en mijn twee kinderen moest doen. Maar voor jou lijkt het mij ook heel moeilijk. Vooral omdat je nog graag nog kinderen wil en niet weet of je die kunt krijgen, na zoiets. Moeilijk hoor.
Ik leef in ieder geval ook heel erg met je mee en het lijkt mij nogmaals heel prettig om bij elkaar te komen en dat ervaringen met elkaar uit te wisslen.

Groetjes Ariel

[koeien101]

Hoi Angela,

Hoe is het nu met je? Heb je nog koorts en hoe is het afgelopen met je? Nog opgenomen geweest? Ik ben erg benieuwd. Laat je het even weten?

Groetjes Ariel

[rob-angie]

Ariel,
Ik ben herboren, ik heb nog wel pijn en koorts maar niet over de 39 graden
ik ben meteen naar een letsel advocaat gegaan, gaat sneller en het kost me niets.
dat 1 persoon in het amc zoveel voor je kan doen, alles was en is binnen onstoken door een fout van 1 chirurg in haarlem. Ik weet tot op vandaag nog steeds niet wie mij geopereerd heeft, ze ontkennen alles, niemand kent me. waarom iets verzwijgen waarom niet zeggen ik ben het geweest, dan klopt er gewoon niets van, het is ENG!!!

[Antonetta]

Hallo Ariel.

Ik vind dat het dossier al wel lang bij de rechtsbijstand ligt. Misschien kun je contact met een letselschade advocaat opnemen, en die de situatie uitleggen hij kan je dan adviseren.
Ik heb gelijk contact met een letselschade advocaat opgenomen. Mijn medische dossiers zijn nog niet compleet als dit wel zo is gaat ze deze doorlezen, en dan hoor ik wat de kans van slagen is. Haar man is internist ook hij kijkt mee. Ze vertelde mij dat ik geluk heb gehad. Ze had nog een cliënt, bij die haar man had drie dagen gal gelekt in de vrije buikholte, hij is er alsnog na vier maanden aan overleden. Dit zet je wel even aan het denken.
Ik ben eigenlijk best benieuwt wat de lekkage voor de toekomst betekend, dit is ook van belang voor de rechtszaak. Ik heb nu nog steeds problemen met eten en ook rechts onder/achter de ribben houd ik pijn. Hoe gaat het verde, houd ik dit? Ik weet dat er na een lekkage in de galweg kans bestaat op een vernauwing, hoe groot zal die kans zijn? Welke problemen kunnen zich nog voordoen voortkomend uit de gallekkage? Allemaal vragen waar ik de antwoorden niet van weet, maar eigenlijk wel wil weten.
Ik had na de gallekkage meerdere abcessen in de buik, bij de tweede operatie zijn de meeste weggehaald en zijn er drains in de buik achter gelaten. Later bleken er weer twee abcessen te zitten een bij de mild die is gedraineerd en een achter de lever. Bij de laatste konden ze niet komen zonder door de lever te gaan, dit deden ze liever niet ik heb er antibiotica voor gehad.
Weer later was er een abces bezig te ontstaan, ook voor deze heb ik antibiotica gehad.
Nu vraag ik mij af of de pijn die ik rechts achter/onder de ribben heb kan komen van deze abcessen. Ik denk/dacht dat ze weg zouden zijn maar dit is niet na gekeken. Een zit dus achter de lever en een in het leverbed, rechts dus. Gaan abcessen weg van antibiotica?

Groetjes en sterkte!
Antonetta.

[rob-angie]

Hallo Ariel.

Ik vind dat het dossier al wel lang bij de rechtsbijstand ligt. Misschien kun je contact met een letselschade advocaat opnemen, en die de situatie uitleggen hij kan je dan adviseren.
Ik heb gelijk contact met een letselschade advocaat opgenomen. Mijn medische dossiers zijn nog niet compleet als dit wel zo is gaat ze deze doorlezen, en dan hoor ik wat de kans van slagen is. Haar man is internist ook hij kijkt mee. Ze vertelde mij dat ik geluk heb gehad. Ze had nog een cliënt, bij die haar man had drie dagen gal gelekt in de vrije buikholte, hij is er alsnog na vier maanden aan overleden. Dit zet je wel even aan het denken.
Ik ben eigenlijk best benieuwt wat de lekkage voor de toekomst betekend, dit is ook van belang voor de rechtszaak. Ik heb nu nog steeds problemen met eten en ook rechts onder/achter de ribben houd ik pijn. Hoe gaat het verde, houd ik dit? Ik weet dat er na een lekkage in de galweg kans bestaat op een vernauwing, hoe groot zal die kans zijn? Welke problemen kunnen zich nog voordoen voortkomend uit de gallekkage? Allemaal vragen waar ik de antwoorden niet van weet, maar eigenlijk wel wil weten.
Ik had na de gallekkage meerdere abcessen in de buik, bij de tweede operatie zijn de meeste weggehaald en zijn er drains in de buik achter gelaten. Later bleken er weer twee abcessen te zitten een bij de mild die is gedraineerd en een achter de lever. Bij de laatste konden ze niet komen zonder door de lever te gaan, dit deden ze liever niet ik heb er antibiotica voor gehad.
Weer later was er een abces bezig te ontstaan, ook voor deze heb ik antibiotica gehad.
Nu vraag ik mij af of de pijn die ik rechts achter/onder de ribben heb kan komen van deze abcessen. Ik denk/dacht dat ze weg zouden zijn maar dit is niet na gekeken. Een zit dus achter de lever en een in het leverbed, rechts dus. Gaan abcessen weg van antibiotica?

Groetjes en sterkte!
Antonetta.

abcessen gaan niet weg met antibiotica
ik had ook een paar abcessen door de gallek, gal is net zoutzuur, maakt alles stuk.
mijn abcessen zijn weggebrand
laat je niet gek maken hoor
en laat je ook niet wijs maken

angela

[Antonetta]

Hallo Angela.

Bedankt voor je reactie.
Ik word vanmiddag door de arts gebeld ivb met de uitslagen van het bloedonderzoek, ik zal hem gelijk eens vragen hoe het zit met de abcessen. Deze kunnen wel eens de oorzaak zijn van mijn klachten.
Ik heb de opdracht van mijn advocaat gehad om een soort van dagboek bij te gaan houden, hierin moet ik opschrijven hoe ik mij die dag voel. Ik vond dit eerst een beetje raar, maar ik ben er toch maar aan begonnen. Doormiddel van het dagboek kan er worden bekeken hoe mijn kwaliteit van leven na de gallekkage is, dit is van belang voor de schade claim.
Misschien een idee, heb je er niets aan voor de schade claim dan schrijf je misschien de stres en ellende een beetje van je af.

GR Antonneta.

[rob-angie]

In het amc zijn ze er achter gekomen dat het een zooitje was bij mij in mijn buikhlote.
Ik wil jullie er even op attenderen dat een buikvliesonsteking je fataal kan worden he?

antionette,
ben jij ook bij het amc..zo niet zou ik dat toch maar eens gaan proberen, die mensen zijn veel verder op het medisch gebied.
Een dagboek bijhouden doe ik ook, iedere dag voel ik me ontzettend moe
en ik heb nog steeds pijn maar voel me herboren, ik kan nu gelukkig weer eens gapen, maar door gapen, heeeeeerlijk!!!
want zuchten en gapen doe je tenslotte met je middenrif en alles was aangetast door de gallekkage, dus alles is zeg maar beurs van binnen.

sterkte allemaal

[Antonetta]

Latie.
Ik had galweg letsel mijn galweg was doorgenomen(zo staat het in het dossier,ik denk dat hij aangeprikt is) en een niet afgebonden gallijder in het galbed, op de gallijder is een klipje gezet en voor de galweg heb ik ook een stent behandeling gehad, er lekt nu geen gal meer. Nu is het hopen dat er zich geen littekenweefsel vormt in de galweg. Ik denk dat jou galweg letsel veel groter is dan die van mij was. Bij mij hoefde er na vier behandelingen geen nieuwe stent geplaatst worden.
Ik kan jou alleen maar veel sterkte toe wensen voor de toekomst, jij bent er zo te lezen de eerste tijd nog niet klaar mee.

Angela.

Nee ik loop niet in het amc, ik loop in het umcg. Het umcg is het universitaire medisch centrum in Groningen, zij zijn ook gespe******eerd in gallekkages.

Gisteren heb ik de uitslagen van mijn bloed onderzoek gehad, alles was goed. Ik ben hier natuurlijk blij mee, maar ik had eigenlijk gehoopt dat ze in mijn bloed iets konden vinden dat de buikpijn en moeheid verklaard. Ik heb nog aan de arts gevraagd hoe het zit met de abcessen en de antibiotica. Het lichaam moet zelf de abcessen opruimen de antibiotica helpt hierbij. In December word er een echo gemaakt om te kijken of de abcessen ook echt weg zijn. Om te verdwijnen hebben ze dus tijd nodig.
Ik las dat je laatst in het amc weer geholpen was, is er weer een stent geplaatst of was het lek nu dicht?

GR Antonetta.

[rob-angie]

Latie.
Ik had galweg letsel mijn galweg was doorgenomen(zo staat het in het dossier,ik denk dat hij aangeprikt is) en een niet afgebonden gallijder in het galbed, op de gallijder is een klipje gezet en voor de galweg heb ik ook een stent behandeling gehad, er lekt nu geen gal meer. Nu is het hopen dat er zich geen littekenweefsel vormt in de galweg. Ik denk dat jou galweg letsel veel groter is dan die van mij was. Bij mij hoefde er na vier behandelingen geen nieuwe stent geplaatst worden.
Ik kan jou alleen maar veel sterkte toe wensen voor de toekomst, jij bent er zo te lezen de eerste tijd nog niet klaar mee.

Angela.

Nee ik loop niet in het amc, ik loop in het umcg. Het umcg is het universitaire medisch centrum in Groningen, zij zijn ook gespe******eerd in gallekkages.

Gisteren heb ik de uitslagen van mijn bloed onderzoek gehad, alles was goed. Ik ben hier natuurlijk blij mee, maar ik had eigenlijk gehoopt dat ze in mijn bloed iets konden vinden dat de buikpijn en moeheid verklaard. Ik heb nog aan de arts gevraagd hoe het zit met de abcessen en de antibiotica. Het lichaam moet zelf de abcessen opruimen de antibiotica helpt hierbij. In December word er een echo gemaakt om te kijken of de abcessen ook echt weg zijn. Om te verdwijnen hebben ze dus tijd nodig.
Ik las dat je laatst in het amc weer geholpen was, is er weer een stent geplaatst of was het lek nu dicht?

GR Antonetta.

Hoi Antonetta,

Mijn galgang is dichtgebrand dus ik heb geen stent meer en geen gallekage
wel ben ik nog zo vreselijk moe en dat gaat gewoon niet weg. koortsig ben ik ook nog en dat is erg vreemd volgens de arts.

sterkte

[Antonetta]

Latie.
Ik hoop voor je dat de stent behandeling aanslaat, dus dat er geen omweg meer hoeft worden gemaakt. Misschien knap je dan ook weer een beetje op en word je leven langzaam aan weer het oude. Mijn chirurg heeft mij verteld dat je lichaam ongeveer een jaar nodig heeft om zich te herstellen. Al heb ik wel veel verhalen gelezen van mensen die ook een gallekkage hebben gehad. Vele zijn nooit meer de oude geworden, ze hielden klachten met het verdragen van bepaalde etensproducten en vele hadden pijn soms nog jaren na de lekkage. Internet is mooi je kunt er ervaringen delen, maar je leest er ook heel veel ellende die je misschien maar beter naast je neer kan leggen.

Angela.
Hoe is jou bloed? Ik houd veel last van vermoeidheid en pijn, toch is mijn bloed goed.

GR Antonetta.

[Antonetta]

Latie.

Ik denk dat het verschil tussen ons aandoening de grote van het letsel is. In mijn dossier stond letterlijk, dat de galgang was doorgenomen. Ik denk dat dit voor mij inhoud dat ze met een instrument de galweg hebben aangeprikt maar dat hij niet helemaal door was. Ik denk dat er een lek inzat. Er is een stent geplaatst en na drie keer een nieuwe stent te hebben gehad is het lek weer dicht gegroeid. Daar hopen ze bij jou ook op, maar ik denk dat jou letsel veel groter is dan dat van mij. Dat het dus meer tijd nodig heeft om te helen, als dit al gaat gebeuren. Ik heb geen vernauwing, die kan nu wel gaan ontstaan door littekenvorming in de galweg. Dit word in de gaten gehouden. Verder kamp ik nog iedere dag met pijn, vermoeidheid en problemen met het verdragen van eten. Door de gal waren oa mijn maag en darmen aangedaan, die zijn toen stil komen te leggen, hier door komen de problemen met het verdragen van eten ook heb ik veel last van obstipatie. Hier gebruik ik medicijnen voor.
Het is nog afwachten hoe dit in de toekomst gaat. De chirurgen konden hier niets meer voor mij in betekenen, en hebben mij doorverwezen naar de mdl arts.

Latie, heb jij ook hulp van iemand die jou geestelijk steunt? Iemand aan wie jij je verhaal kwijt kunt? Dit lijkt mij voor jou geen slecht iets, je huisarts kan jou hierin verwijzen.
Ik heb het zelfde gehad als jij, ik was woest op de arts, waarom is hij zo afwachtend geweest en heeft mij hierdoor een heel vervelende tijd bezorgd. Over het in gevaar brengen van mijn leven hebben we het dan nog niet eens, en dan is het ook nog afwachten of het allemaal wel weer helemaal inorde komt. Ik had dit gevoel al in het ziekenhuis en heb daar hulp gehad van een maatschappelijk werkster. Ik kon mijn verhaal kwijt, al vertelde ik tien keer het zelfde het was haar nooit te veel. Intussen red ik het weer alleen, wel wil ik dat de arts aangepakt word maar het beheerst niet meer mijn leven. En voor het aanpakken van de arts heb ik een advocaat, zij bijt zich hier wel in vast.
Ik hoop dat het er voor jou binnenkort ook weer wat beter uitziet. Dat de stent behandeling slaagt en dat je je weer wat beter gaat voelen.

Een nieuw onbekend bijkomend probleem dat ik zins een paar dagen heb is, haaruitval.
Mijn vraag is, hebben jullie hier ook last van gehad?

GR Antonetta.

[Antonetta]

Hallo Latie.

Je zal heel goed gelijk kunnen hebben, het kan zijn dat mijn galweg ook is door geknipt.
Alleen is dit niet te achterhalen, omdat het ongemerkt is gebeurd, het hoe en wat is niet bekent. Er heeft zes dagen gal in mijn vrije buikholte gelopen voordat er actie werd onder nomen, en er een drain werd geplaatst. Dan te bedenken dat er na twee dagen al vocht in de buik op een echo was gezien, en er toch nog vier dagen is afgewacht.
Ik kan jouw woede tegen de arts heel goed begrijpen, ik heb dit zelf ook maar dan niet zo zeer om de fout die hij maakte. Ik neem mijn arts het lange afwachten heel kwalijk, hij stond er bij en keek erna. Door dat hij niet tijdig ingreep had hij bijna mijn leven op zijn geweten. De zware ic en lange moeilijke ziekenhuis periode heb ik aan hem te danken. En dan is het nog maar afwachten wat de toekomst brengt.
Dit soort fouten mogen niet voorkomen, maar helaas ze gebeuren wel. Degene die het overkomen moeten maar zien hun leven weer op de rails te krijgen. Als dan blijkt dat je leven niet meer zal zijn als voor heen is dit moeilijk te verkroppen. De arts kan inderdaad gewoon verder met zijn leven. Hierom wil ik ook graag een rechtszaak bij de tucht rechter. Dan word de arts aansprakelijk gesteld. Het kan ook nog anders, dan zijn er geen kosten mee gemoeid(buiten de advocaat kosten om) en word het ziekenhuis aansprakelijk gesteld. In dit gaval word als je de zaak wint, het schade bedrag afgehandeld door de verzekering van het ziekenhuis. Het word dan een lang touwgetrek tussen de verzekering en de advocaat. De arts staat hier geheel buiten en krijgt hier niets van mee, hij gaat verder met zijn leven als of er nooit iets is gebeurd. Dit vind ik niet te pruimen, hij was fout dus ook hij moet op het matje verschijnen.
Je hebt ook niet veel geluk gehad. Als iemand die jou moet bijstaan niet eens wil uitzoeken wat gallekkage inhoud, hoe kan die jou dan helpen? De hulp aan mij bestond grotendeels uit aan horen, ik denk dat ik wel tien keer het zelfde vertelde. Ook heeft zij bij mijn thuiskomst gezorgd voor hulp in de huishouding. Ik had er op den duur twee want ook het ziekenhuis had dit al geregeld. Het je verhaal kwijt kunnen is al heel goed, hoe vaak je ook het zelfde verteld dit geeft aan hoe erg jij daar mee zit.
Heel vervelend dat jij dit jaar niet naar jouw geboorte land toe kan. Maar als hoe dan ook het weer in orde komt met jouw galweg, dan mag je toch wel weer gewoon op vakantie waar je ook heen wilt? Wat zijn de blijvende consequenties voor jou, weet je dit al?
Ik zal zeggen doe het rustig aan, het is mooi weer neem het er van met een goed boek in het zonnetje.

GR Antonetta.

[Antonetta]

Net als jij ga ik zeker de moed niet opgeven, ik word hierin gesteund door mijn familie.
Ik kan mij van de eerste vier weken niet veel meer herinneren, mijn familie des te meer.
Mijn kwaliteit van leven is zeker achter uit gegaan, ik ben te zwak om mijn eigen huishouding te doen, dit is frustrerend. Dit zal met de tijd wel weer beter gaan, maar ik moet het toch meemaken, net als de pijn, vermoeidheid en het slecht verdragen van eten. Dit en natuurlijk het afwachten van de arts, verwijt ik hem.
Het kan zo zijn dat de rechter de fout niet verwijtbaar vind, waar gewerkt word worden nu eenmaal fouten gemaakt. Maar als door die fout het leven drastisch veranderd vind ik de arts daar wel verantwoordelijk voor. Door zijn fout(verwijtbaar of niet)zijn we toch in deze situatie terecht gekomen. Het zal te gemakkelijk zijn als een arts niet op zijn fouten kan worden aangesproken. Ik weet ook wel dat de arts niet moedwillig de galweg heeft beschadigt, dan zal het poging moord zijn. Maar hij is wel degene die de beschadiging heeft veroorzaakt, en daar mee ook de problemen die door de fout zijn ontstaan. Dus hij is de verantwoordelijke.
Ik zelf heb ook geen hoge pet op van het medisch tucht college, ik ken ook de vele verhalen.
En de uitspraken, meestal een berisping of waarschuwing dit kan voor de arts wel iets heel ergs zijn, maar voor de klager is het een klap in zijn/haar gezicht.
Ik laat de keuze van hoe de arts gaat worden aangepakt aan mijn advocaat over, zij heeft hier meer kijk op als ik. Dus ik zie wel hoe dit allemaal verder gaat.
Hoe lang zijn ze bij jou van plan om met de stent behandeling door te gaan?

GR Antonetta.

[Antonetta]

Ik ben net terug van de huisarts. Haaruitval schijnt wel vaker voor te komen nadat je erg ziek bent geweest. Dus dit moet vanzelf weer minder worden. Voor de problemen met het eten heeft hij me nu domperidom gegeven. Dit ledigt de maag sneller, hij hoopt dat het mij helpt.
Hij denkt dat de maag problemen door in de maag lopend gal worden veroorzaakt.
En de pijn rechts in de bovenbuik door littekenweefsel en verklevingen.
Ik gooi dus mijn dieet overboord en hoop het helpt.

Zijn er meer mensen die problemen met het terug lopen van gal in de maag en verklevingen hebben na een galblaas verwijdering?

GR Antonetta.

[koeien101]

Hoi Antonetta,

Wat bedoel je met?

Zijn er meer mensen die problemen met het terug lopen van gal in de maag en verklevingen hebben na een galblaas verwijdering? ,Heeft iedereen hiermee mee te maken na een galblaas operatie????

Hallo Allemaal,

Volgens prof. Gouma heeft iedereen te maken met verkleveingen na een galblaasontsteking. Maar als je een gallekage hebt gehad en je hele buik is hierdoor van binnen aangevreten zijn die verklevingen des te erger,. Zo konden ze bij mij op de scan zien dat mijn lever zit vastgeplakt aan mijn dunnendarm. Volgens prof. Gouma kunnen verklevingen ook heel erg pijnlijk zijn.
Zo is mij verteld.

Groetjes Ariel

[koeien101]

O ja en de artsen krijgen toch vaak steun van de tucht college ze komen voor ze op. Ik heb het gelezen bij mensen bij wie dit is overkomen anders even googelen. Hun vezekering is krachtig en uiteindelijk krijgen ze het voor elkaar dat de klager he zo worden wij gezien het opgeeft. Of je moet van goede huizen komen wil je dit voor elkaar krijgen maar ik ga door tot het bittere einde.

Wat ik misselijk vindt de rechter zegt dat het een fout is maar niet verwijdbaar makelijk praten.

Ik hoop ook dat iedereen bij wie dit is overkomen, gewoon zijn stem laat horen desnoods een brief schrijven naar de overheid. Als dit onder aandacht wordt gebracht kan er ook iets gedaan worden en zal er in de toekomst in de medische wereld men veel allerter hier mee omgaan.

Hallo,

Ja erg he, dayt ze zeggen dat het geen verwijtbare fot is. Niet alleen naar de overheid, maar bij de media onder de aandacht brengen. Dit moeten we gewoon met z'n allen doen. Zodat iedereen ziet wat voor leed ons is aan gedaan.
Groetjes Ariel

[koeien101]

Ik ben net terug van de huisarts. Haaruitval schijnt wel vaker voor te komen nadat je erg ziek bent geweest. Dus dit moet vanzelf weer minder worden. Voor de problemen met het eten heeft hij me nu domperidom gegeven. Dit ledigt de maag sneller, hij hoopt dat het mij helpt.
Hij denkt dat de maag problemen door in de maag lopend gal worden veroorzaakt.
En de pijn rechts in de bovenbuik door littekenweefsel en verklevingen.
Ik gooi dus mijn dieet overboord en hoop het helpt.

Zijn er meer mensen die problemen met het terug lopen van gal in de maag en verklevingen hebben na een galblaas verwijdering?

GR Antonetta.

Ja, ik heb ook heel erg haaruitval gehad. Wel een half jaar lang. Ik was ook bang dat ik helemaal kaal werd. Heeft volgens mij met heel veel medicijnen en het ziek zijn te maken. Verder herken ik jou bovenstaande verhaal helemaal. Vitamine b-complex is erg goed tegen haaruitval, is mij verteld.

Groetjes Ariel