De straten zijn donker,hij komt er niet uit
Zijn hart zit vol vuur maar neemt geen besluit
Hij kijkt op zijn klok,zijn ogen zijn moe van de tijd
Dan opent de deur
In één moment krijgt zijn leven weer kleur
Van zwart naar helder blauw
Hoop doet leven
Hoop doet geven
En geloof dat het vuur nooit doven zal
Ze vocht zich terug,
Ze klom weer naar boven
Ze viel en ze brak,maar bleef toch geloven
Dat ooit op een dag,
Haar strijd en haar kracht werd beloond
Opeens kreeg ze lucht
En sloeg haar vleugels uit op haar vlucht
Van zwart naar helder blauw
Heb je niets te verliezen
Maar blijf je maar staan
Twijfel dan niet om er blind voor te gaan
Hoop doet leven
Hoop doet geven
En geloof dat het vuur nooit doven zal...
(Gene Thomas)