Hallo ik ben Danielle, 22 jaar. zo'n 3 jaar geleden kreeg ik tijdens het eten een ontzettende koliek aanval. We wisten niet wat het was. Mijn vader en moeder werden al een beetje geirriteerd, mijn vader dacht dat ik aan de ***** was en mn moeder dacht dat ik een buitenbaarmoedelijke zwangersschap had. Na een paar keer klachten ben ik naar de huisarts gegaan, en de huisarts vond het maar 'vage' klachten. Hij heeft mij toch onderzocht en eerst dat hij dat het een blinde darm ontsteking was, ik moest volgende dag urine in leveren en weer komen. Toen bleek dat het geen blindedarm was. Toen ik zei dat ik ook pijn in mijn rug er bij had begon het te dagen bij de dokter, en werd ik doorverwezen naar het ziekenhuis om een echo te laten maken. Eenmaal in het ziekenhuis bleek inderdaad dat ik galstenen had, en dat moest verwijdert worden. De internist vertelde mij dat het een eenvoudige ingreep was en dat ik diezelfde dag nog naar huis mocht.
Toen ik die ingreep was ondergaan d.m.v een laparscopie, had ik na de operatie ontzettend veel pijn. De verpleegkundige zei dat het onschuldig was, want er was immers heel veel co 2 in mijn buik gespoten, en dat moest er op een 1 of andere manier uit. Ik kon bijna niet meer ademen van de pijn, kreeg nog commentaar ook dat als ik niet fatsoenlijk zou ademen dat ik longontsteking zou krijgen. Later moest ik van haar het bed uit, want ik moest naar huis kunnen. maar eenmaal op rand van bed ging ik bijna onderuit. Ze vonden het toch verstandig dat ik nog maar een nachttje bleef. Ik kreeg een morfine spuit voor de pijn en zo kon ik dan toch nog een beetje slapen.
Nu zijn we inmiddels 3 jaar verder en ik heb nog steeds klachten. zoals:
soms heb ik nog ontzettende steken in mijn rechterboven buik met pijn uitstralingen naar mijn rug.
mijn ontlasting is af en toe groen of heel licht.
en ik ben heel snel moe.
ben weer naar de huisarts gegaan en mijn klachten verteld. maar de huis arts vond het maar raar, want mijn gal was er immers uit dus ik kon geen klachten meer hebben, dat kon alleen nog maar theoretisch. maar voor de zekerheid stuurde hij mij toch maar weer door naar het ziekenhuis.
maar ook de spe******t vond het maar raar, hij zei dat het aan mijn alvleesklier of aan mijn maag zou liggen en vond dat ik maar een gastroscopie moest ondergaan ( kijk operatie d.m.v een slangetje door je keelholte ). vol moed ging ik naar die afspraak. maar eenmaal op de tafel raakte ik in paniek. er stonden 3 stagaires om mij heen, 2 verpleegkundigen, en 1 spe******t.
mijn pa vond het allemaal maar een beetje raar, en op dat moment was het ook in het nieuws geweest dat er veel blunders worden gemaakt met een laparscopisch operatie en haalde dat naar voren. maar hier werd de spe******t ook niet warm of koud van.
hij stelde de diagnose wat betreft mijn diarre dat ik een spastische darm had. en ik moest maar maag tabletten slikken omdat hij er zeker van was dat het daar aan lag.
die tabletten helpen niet, en ik zit nog steeds met mijn klachten, omdat geen enkel spe******t naar mij wil luisteren. Wie heeft hier ook ervaring mee en wat is er aan gedaan?
groetjes.