Ik ga eens kijken of het hier van me afschrijven helpt. Misschien kunnen jullie mij `helpen`...
Ik voel mij soms heel `onzeker`. Niet zozeer onzeker, dat is een verkeerde woordkeuze. Het is meer `waardeloos`. En dat is dan niet een klein beetje, maar echt heel erg.
Ik heb er steeds vaker last van. Vaak als iets niet gaat zoals ik het wil of als iets me niet lukt, maar ook omdat ik geen fatsoenlijke dagbesteding heb (geen werk ofzo). Ik zou zo graag willen, maar kan niks vinden dat bij mij past, of wat ik kan (ik ben 80 tot 100% afgekeurd door het uwv vanwege lichamelijke handicap)
Ik wil mijn vriend er niet mee lastig vallen, maar ook hij merkt natuurlijk als ik slecht in mijn vel zit. `Gelukkig` zijn het buien en heb ik mijn goede momenten. Dit maakt dat het nu nog goed gaat tussen ons.
Gisteravond was het zo erg dat ik uit bed ben geslopen en maar ergens anders in een hoekje ben gaan zitten huilen. Hij sliep al en heeft niks gemerkt. Ik ga er wel vaker uit snachts omdat ik slecht slaap.
Toch wil ik er graag iets aan doen. Ik weet dat ik er over moet praten met mensen en er iets aan moet doen. Ik ben al een tijdje op een paaz opgenomen geweest vanwege een depressie en zelfmoordpoging omdat ik het allemaal niet meer zag zitten en het het niet meer waard vond om te blijven leven. Zover ben ik nu nog niet (gelukkig), maar ik wil het ook niet weer zo ver laten komen. Ik wil ook niet naar mijn huisarts omdat ik daar nogal nare ervaringen mee heb, net zoals met ziekenhuizen. Een arts zoeken heeft dus niet zoveel nut. Daar voel ik me toch niet goed bij.
Ik heb ook mijn leuke momenten hoor. Het is echt niet zo dat ik dag in dag uit mij slecht voel. Absoluut niet. En als ik me slecht voel kom ik er ook vrij snel weer uit. Hooguit een aantal uur dat ik me echt 100% waardeloos voel. Daarna kan ik wel weer energie en moed verzamelen om iets te ondernemen en dan gaat het vanzelf wel iets beter. Toch heb ik de laatste paar weken meerdere malen per dag dat ik me zo waardeloos voel. En het wordt ook steeds erger qua gedachtes. Ik haal mezelf zo ontzettend naar beneden en weet op mijn goede momenten echt wel dat het onzin is om zo slecht over mezelf te denken, maar toch... Ik weet niet wat ik moet doen.