Mijn baby, o god, mijn baby!
Al wandelend, genoot ik van de natuur,
plotseling werd ik vastgepakt, wild en guur.
Het gebeurde ineens, geheel onverwacht,
dat ik daar, door een vreemdeling werd verkracht.
Mijn wens, een kind, maar dan uit liefde verwekt,
werd niet vervuld maar heel wreed vermoord, genekt.
-
Teruggeworpen naar nul punt af,
dacht ik verbijsterd:"Is dat mijn straf?
Hoe het ook zei, ik neem de after pil,
of is dat, wat ik eigenlijk niét wil.
Het kindje laten komen is vaak riskant,
vaak zijn de verkeerde genen ingeplant.
-
Door deze innerlijke strijd, helaas,
verstreek de tijd door nutteloos gedaas.
Ik besloot tot vermoorden van dit jonge leven,
abortus is hetzelfde maar netter omschreven.
In de kliniek bleek mijn kindje toch al te leven,
wat ik in mijn gedachten al had afgeschreven.
-
Ik werd daar voor een zware keus geplaatst, nu of nooit,
het is wel een mensenkind wat je even weggooit.
Maar mijn vrije leven was daarmee geheel voorbij,
al waar ik naar streefde mijn toekomst niets meer voor mij.
Ik besloot na een gesprek met de arts het weg te laten halen,
Hij sprak tot eigen voordeel, men zou hem anders niets betalen.
-
Maar ja dat bleek allemaal achteraf gepraat,
er werd nu over mij geroddeld in de straat.
Ik voelde mij vrij en opgelucht na dit avontuur,
en kon weer gaan en staan en stond niet meer tegen de muur.
Totdat ik in de verte mijn vriendin met kind zag lopen,
waardoor ineens bij mij de tranen langs de wangen dropen.
-
Zij zwaaide heel blij en vrolijk kwam ze naar mij toe,
ik verborg mijn traan en voelde mij ineens erg moe.
Zij wist van mijn gebeurtenissen helemaal niets,
toch zei ze tegen mij:"Lieve meid is er soms iets?"
Tegen haar kon ik mijn verhaal toen kwijt,
liet echt mijn tranen lopen van de spijt.
-
Ik keek daar bij haar in die mooie kinderwagen,
en vroeg of ik het even op mijn arm mocht dragen.
Het werd mij teveel en riep: "Mijn baby, o God, mijn kind!"
had iemand toen maar gezegd:" meid weet waar je aan begint."
God had je op dat moment zeker wel willen helpen,
maar daarvoor was geen tijd, je wilde het zelf verhelpen.
-
Door de angst voor vreemde genen in je levenslot
besloot je te beslissen zonder de hulp van God.
Hij kon toch jouw genen leiden in dat kleine kind,
als je dat geloofd had had je nu jouw kind bemint.
Laat als besluit van deze nare levens les,
komende baby's gespaard, voor het scherpe mes.
-
De schuldvraag waar je nu mee rondloopt, dat is niet mis,
spreek dat uit tot God, dan schenkt Hij jou vergiffenis.
Je mag daarna opnieuw met Hem de toekomst in,
hand in hand met Hem naar een mooi en nieuw begin.
Door deze levensles met anderen te delen,
kun je heel erg veel verdriet voorkomen voor velen.
-
Door Hem geïnspireerd en opgeschreven door Jiooda.
Met citaat antwoorden
Origineel gepost door sietske763
....
Liefde overwint alles, het geeft ons "de kracht" om verder te gaan!