Hey, ik ben een jongen van 16 jaar, ik ben de laatste tijd te depri voor woorden. Het is niet dat ik geen vrienden heb, of dat ik lelijk ben ( krijg vaak complimentjes dat ik een knappe jongen ben, maar daar gaat het niet over! ), maar er is een meisje. Ik was eerst een persoon, een persoon die alle mensen haten, en ik bedoel daar niet mee zomaar haten, maar ik zag het liefst alle mensen dood. Alleen de natuur gaf mij rust. Ik was altijd alleen, dat deed ik zelf, en ik vond het fijn. Ik had geen emoties, en dat voor 10 jaar lang. Maar toen kwam ik begin dit school jaar een meisje tegen, een soort van gothic meisje, een heel mooi meisje. Ze sprak met me en normaal zou ik zeggen dat ze op moest rotten omdat ik geen contact wilde met mensen. Maar ik luisterde naar haar. En we zijn toen aan de praat geraakt en zijn bevriend geraakt. Maar elke avond kwam mijn slechte kant ( soort van gespleete persoonlijkheid die 10 jaar lang mijn goede kant heeft verborgen ) en zei dat ik niet met haar om moest gaan.
Langzamerhand raakten we heel goed bevriend en zijn beste vrienden voor het leven, we zijn erg close. En ik werd voor de eerste keer in me leven verliefd op haar. Maar het is niks geworden omdat ze niks met me wilde beginnen omdat ze bang was dat als het over zou gaan dat we dan niet meer zo close zijn als beste vrienden.
Ze is biseksueel, en heeft op het moment een vriendin, wat mij ongeloofelijk jaloers maakt. Ze weet ervan. Gister was ik bij haar, we hebben gepraat, heel intiem, ze heeft in me armen gelegen, op me borst, tegen me aan etc. En ze zit ermee, en vind het erg dat ik me zo voel. En ze probeerd me te helpen, maar het lukt niet erg. En nu komt het probleem, ik word zo gek van mezelf, dat gedoe met me andere kant is bijna weg, maar die jaloezie. Ik krijg vaak zelfmoord neigingen, maar de eenige reden waarom ik het steeds net niet doe is Laura, me alles, het meisje. Omdat zij mij zal gaan volgen als ik het doe.
Dus wat moet ik doen? Ik weet niks meer... help mij, alsjeblieft...